Öyle kolay değil, dedi. Kolay olsa herkes başarırdı… Başarının da sınırı yoktu. Yani sana göre başarılı olan bir sonuç, bana göre sınıfta kalabilirdi. Sınırsız ve kuralsızdı aslında her şey. Küçük hikâyelerin abartılı sahnelenişinin nedeni, yalnızlığımızın acımasız yüzünü görmekten sakınmamızı sağlamasıydı.
Savrulduk… Tam anlamıyla çuvalladık. Geldiğimiz nokta, hiç ihtimal edemediğimiz bir kuraklıkla kesişti. Kesişim, rastlantılarla ifade ediliyordu. Ama hiçbir rastlantı tesadüf olamayacak kadar da planlıydı aslında.
Elimizden gelse, bir çırpıda kıyameti kopartabilirdik. Biz, ağır ağır sonunu getirmeyi seçtik. Çünkü böylesi bir tavır, uzun vadede alınacak zafer ve mağlubiyetleri doğurdu. Acımasız bir dünyanın, gaddar çocukları olarak debelenirken; katlinin vacip kılındığı bu mezbahada can yakmayı hüner sandık. Canımızın yanacağını bile bile acıttık masum kalabilmişleri. Ve sonunda yanacağımızı bile bile ateşi körükledik. Büyüdü günden güne… Sonu gelmez yangınlarda erirken haysiyetlerimiz, etimiz pürüzsüzlüğünü yitirdi!
Öyle kolay değil! Kolay olsa kır çiçeklerinden yataklarımız olurdu. Güllerin kokusu savrulurdu dört bir yana… Herkes mutlu olurdu! Apansız gelecek olan karanlığı umursamazdı kimse… Sadece gün doğumuyla doğup gün batımına yakın huzurla kapatırdık gözlerimizi. Her günün yeni anlamlarını keşfederdik. Anlayabilirdik tüm etkilerden uzak bir yalınlıkla…
Eksik kalan yanlarımız, kırılan canlarımız, dökülen yaşlarımızla kalakaldık. İki ya da daha çok olsak da, yalnız bırakıldık. Kalabalık çoğunlukla bir göz yanılsamasından öte bir şey değildi! Saf bir sevginin yanında olmayı küçüklük sandık. Yanlış saflarda, yanlış kalabalıklarda dolandık. Anladık… Başarısızlığımız gün gibi ortadaydı. Yalanın sahte sıcaklığına da böylece alıştık. Bir çöl fırtınasında kaybolan benliğimiz, girmemesi gereken yolların yoldaşı oldu.
Öyle kolay değildi! Kolay olacağını da kimse söylemedi zaten. Biz kendimizi kandırdık sadece. Aldanmayı ve aldatmayı seçtik. Tüm çabamız kirlenen yüreklerimizi gizlemek içindi. Gizlediğimizi sandığımız her çürük, kötü bir koku yaydı. Ama biz farkında bile değildik…
