Kutsal ruh
Bir sürü felaket yaşadım, çoğu başıma gelmedi.
Hayatın “ne”liği üzerine çok düşündüm ve fark ettim ki,
Beklentilerimiz ve arzularımız,
Korkularımız ve endişelerimiz uçlarda,
Öyle ki ya bir korsan gemisinde kılıcın ucunda yürüyoruz köpekbalıklarının akşam yemeği olmak için,
Ya da cenneti tadacağımıza emin olarak heyecanlı adımlar atıyoruz.
Uçların kapladığı yer ufaktır sevgilim, şeyler ve hayat çoğu zaman gövdeden ibarettir.
Her anıyla güzeldi seninle olmak ancak geç öğrettin, her anın bir uçmuş gibi kutsal olmasını bekliyordum,
Her anıyla berbattı seni kaybetmek ancak geç öğrendim, insan eni sonu bir kere ölebiliyor ve ölüm de bir uç nihayetinde.
Felaketlere ve harikulade anlara bir ara verelim madem uçların nadirliğinden bahsediyoruz,
Bir kapı açacağım nereye çıktığını bilmesem dahi,
Çünkü buna ihtiyacım var, cümlenin tam bu noktasında sana ihtiyacım var yazamıyorum çünkü biliyorum ki bir uç tekrar gelmen, bir sürpriz olur hatta belki de ama emin değilim.
Sürprizler hayata heyecan katar hayatım, biliyorum,
Ancak senin gelişin sürpriz olamaz.
Sürprizin güzelliği bilinmezliğinde ve bir anda oluşundadır,
Oysa ki senin gelişin benim gönlümde hep ihtimal ve sen, her anımdasın.
Anılarında varım çünkü unutmanın işleyişine dair farklı düşünüyorum ben,
Çoğu şeyi unutmuyor, sadece alışıyoruz.
Anlarında var mıyım, inan hiçbir fikrim yok,
Acaba hâlâ aklına geliyor muyum ara ara, bilmiyorum.
Var olmayı o kadar istiyordum ki, şöyle düşünüyordum:
Peki ya bana kızmayı, benden nefret etmeyi bırakırsan?
Bir şey var elimde beni yaralayan,
Hiçlikten az korkutan beni.
Beni yaralayan benden nefret etmen değil, nefret dahi etmemendi,
Asla görmeyeceğin güzel bahçeler kadar, asla duymayacağın çirkin hikayeler kadar umurundaydım.
Uçları sıradanlaştıracak kadar güzeldin sen,
Güzelliğin…
Anları rengarenk çiçeklere bulaman ve hayatı bir çiçek bahçesinde yürüyormuşçasına yaşamamı sağlayan sendin.
Harikuladesin hayatım ve senin dışındaki her şey sıradanlaşıyor seninle yaşadıkça,
Sen benim çiçek bahçem, denizim, sahilim, en güzel manzaramsın.
Tüm bunlara rağmen çiçeğim, seninle gelecek yazı bekleyemem,
Her sabah pırıl pırıl bir gökyüzü hayaliyle uyandım ve kara bulutlarla karşılaştım,
İnan artık bekleyemem seninle gelecek yazı.
Geleceğine emin olduğum bir fırtınada yürümeyi, seninle gelecek yaza tercih ederim.
Bilmediğimin farkındaydım,
Tahmin ettiklerimin ötesinde gerçekleri bana sen gösterdin.
Rüyalarımda siyah saçlarınla sarıp sarmalıyorsun benliğimi,
Uzaklığın gerçek ve varlığın bir düş gibi,
Düşlerimde.
Yağmurdaki gözyaşları ve rüzgardaki duman gibi,
Hızla ve sessizce kaybolma vakti.
Yazarın (antropolog) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Kutsal ruh
