Bir telefon açsa oturulur, konuşulur,
Telefonu ben açamam, hayır hayır, gururla alakası yok bunun,
Kibirle alakası yok.
Kibir nedir bilirim çünkü kendini bilmez değilim,
Bir zamanlar aşk nedir bilebilirim zannediyordum,
Hissetmenin ötesinde.
Gerisinde belki de.
Olan biten sonrasında ölen biten biz olduk ama,
Bir telefon açsa oturulur, konuşulur.
Baktığın ve yaşadığın her şeyin sonunu görerek yaşayamazsın,
Bir yaz akşamı sahilde aklına geliyor mu denizlerin kuruduğu günler,
Sonunu düşünerek kaçınmak veya başladıktan sonra endişelenmek neden?
Hissettiklerine anlamdan elbiseler biçme çabası,
Büyük aptallık,
Yaşamak varken denklemlere mi sığdıracaksın hayatı?
Bu zorlama şaklabanlık neden?
Başıma güzel şeylerin gelmeyeceğini kabullendiğim günden beri güzel şeyler yaratmak için çalışıyorum.
Ne büyük mücadele…
Israrla akışın aksine kürek çekip, başarısız olduğumda küreklerin kalitesizliğinden bahsediyorum.
Ne büyük ahmaklık.
Ve sonunda,
Ne olursa olsun, kötüyken,
Aklımdasın.
İyiyken,
Yanımdasın.
Göklerden yıldızlar silinmedi,
Bulutlar çekilir, gündüzü muhakkak gece takip eder.
Her sabahın bir akşamı var,
Bir telefon açsa…
Yazarın (antropolog) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– bir telefon açsa oturulur, konuşulur
l l ı ı u u y h n b g t r e a s d c v b n m ö ç i ş p o
