Ölüm Nerede?
En dramatik olay yaşanmak istenir mi?
İstenir, eğer bir kurtuluşunuz yoksa son günlerinizin en dramatik günler olmasını ve sonra bize sunulan bu mucizevi hayatı terk etmeyi gözleriz herhalde…
Çünkü eğer tutunacak bir dalınız gerçekten kalmamışsa, bulduğunuz her çözüm boka batıyorsa, iş hayli büyümüş ve içinden çıkılmaz bir hal almışsa son nefeslerimizi hissederiz. Hatta nefes alıp verme olayını gerçekleştirirken sanki bugüne kadar hiç yapmamışız gibi “nasıl oldu lan bu!” şeklinde de şaşırabiliriz.
İşte ölüm böyle beklenir, böyle zamanlarda gelmeyen ölüm intihara sevk ettirir.
En dramatik gününüzde umut olmaz, gözyaşı olur. Akan burun önemsenmez, giydiğin kıyafetin güzelliği seni alakadar etmez, ölüm pencerede beklenir, ölüm yatağının karşısındaki pencereyle bakışa bakışa hayal edilir. Koskocaman şehir tek kişilik hücre olur; korkulur, korkutur. Şarkı dinlenmez, dudaklar hareket etmez, kulak duymaz. Karın ağrır, mide kramplanır, kalp uyuşur, zordur ama sabah yine olur; “sabah olmasa” dediğinizde bile sabah olur.
Güneş doğmasa da o sabah olur, siz sanırsınız ki iyileşirim, bok iyileşilir! Her sabah dramatik gecelere yoldur, bir yerde kaçırdıysanız ipin ucunu bir daha bok tutarsınız!
Zamanın nasıl geçmediğini en güzel böyle zamanlarda anlar, anlatırız. Biz kederin delik deşik ettiği gençliğiz, ümitlenmeyin pek…
Telaffuzum için kusura bakın, yazarken yaşıyorum…
Yazarın (Feza) diğer yazılarını da okuyabilirsiniz.
İnstagram hesabımızı da takip edebilirsiniz.
