BİZ AŞKI MASUM YAŞADIK Ve ben hâlâ aşkı masum yaşıyorum… Dora’mı sizlerle paylaştığımda babama inat bir Ermeni, bir de Rum sevgilim olduğundan, sizlere onları da anlatacağımdan söz etmiştim. Benim ona seslenişimle “Beth” yani Elizabeth… Dora ile beraber olamayacağımızı iyice anlamıştım artık. Hatırlayacağınız gibi babaannesinin baskısına dayanamayan aile Türkiye’yi terk etmişti, yani zorunlu bir ayrılıktı bu. Daha Dora’yı unutamamışken, ertesi yaz ...

Gir içeri ve ört ardından kapıyı Unutma, eşikte soyun yalnızlığı Gıcırdayan kapının dediklerine de inanma Buradayım ben esasında Kahve kokan gözlerinle izle odayı Önce mecali kalmamış masama bak Sürdür seyri kanayan kalemlere dek Aynanın parçalanmışlığına sakın aldırma Güneşe hasret perdelere ışıklarca dokun sonra Ve adımlarını bahşet saklanışıma Sakın ha, etrafı toplamaya kalkma Yabancı değilsin esasında Ne odamın, ne benim dağılışıma ...

Azabından yorgun kıl Rakıdan muaf Öptüğüm kızlar bir ona –  Münhasır Selin nasıl bir kız ? – Asil bir toy kadar güzel bir kız Sarıldığım kızlar bir ona – Münhasır Affeyle yaradan Affola günahlar Ahmet nasıl bir adam ? – Bir antilop kadar çirkin bir adam Beni bana düşürme Selin lambanın içindeki toz kadar çirkin bir kız Azabından yorgun kıl ...

Haftanın ortasında, hayatımın en önemli tercihini yaptığım yaşımın ilk yarısındayım. Otuz yaş, her anlamda bir dönüm noktası oluyor. Bu yaşı herkesin bu kadar diline dolamasının sebebi bu olsa gerek, kırılma noktalarının evren tarafından yoğunlaştırıldığı zaman dilimi. Bir kışa daha yalnız girmenin heyecanıyla yazıyorum. Her anlamda yalnız. Çünkü insan hep yalnız. Bunu fark etmesi mi yoksa bu farkındalığa giden yol mu ...

Geçen gece, artık ergenleşmeye yüz tutan oğlum, hafiften sivilcelenmeye yüz tutan sureti, habire kayan gıcırtılı ses tonu ve masumiyetini hiç kaybetmemesini dilediğim gözleriyle el ele tutuşarak mutfağa, yanıma teşrif etti… Ben akşam yemeğini yapıyordum, onun canı sohbet etmek istiyordu. (Azıcık daha büyüsün Türk Kahvesi de yapacağım ikimize!) Konuşma şöyle başladı; Oğlum: “Annecim, Öğretmenler Günü geliyor ya, Sercan Hoca’ya (artık ‘öğretmenim’ ...

25 Haziran 2017 /Bayram Gecesi… Dün gece David Fincher imzalı Se7en filmini izledim yine, yeniden. Piyasa şartlarına göre bir yazı değil bu, önceden uyarayım. Hani yazı boyunca başroller, filmin konusu ya da gişede elde ettiği hasılat falan da yok. Bu zamana kadar izlemediyseniz, valla o sizin kaybınız! Haziran’da Ülkem Şeker Bayramı’nı kutluyor. İslam ülkelerinin hepsinde kutlanan bir bayram. Eskileri anlatıp ...

DELİ/Roman Yazar :Gülsen KILIÇASLAN Yayınevi: Nemesis Kitap Sayfa Sayısı: 549 Merhabalar, DELİ  ve romanın yazarı Gülsen KILIÇASLAN için düşündüklerimi  paylaşmak istedim…Yaşı küçük,gönlü büyük bir yazarla tanıştırayım sizi…Şimdilerde ‘Anne’ olduğunu biliyorum.Dünyanın en güzel duygusunu tattığından,bundan kelli daha da güzel satırlar dökülecek kaleminden…onu da biliyorum. ‘Umut fakirin ekmeği…’ diye başlıyor Deli.Ana karakter Elif’in içsesi ile nahoş sohbeti,acı gerçekler ,gencecik bir kızın yıkılan ...

Bir umutsuzluk mikrobu dönüp dolaşıp, tam esnemek için ağzımı açtığım anda ciğerlerime doğru yol alıyor. Sonra, bulaşıklar birikiyor lavaboda. Perdeler hiç oynamıyor. İki gün boyunca karanlık ve havasız bir odada mikrobumu büyütmek için uyukluyorum. Bilinenin aksine, uyku bendeki tüm hastalıkların hortlamasına sebep oluyor. Eğer bir gün bilim insanları uykusuzluğun çaresini bulursa, ilk müşterileri ben olacağım… İnandığın hikâyeler büyük bir gürültüyle ...

seninle en derin düşte tanıştık olmaz dedikleri her şeyi yıkarak. herhangi bir renk, adlarımızı yazabilir bu üvey kardeşler her birimize plastik kaplar verecek bu bir sır bildiğin gibi şehri iyi bilenlerin onuru. Kafamdaki güzel kızlar her şeylere hakları var ve senin düşüşünü görüyorum arabalardan… kendi hediyemi çiğniyorum bildiğin gibi biz her şeyin başlangıcıydık. ama bir çiğ olarak kaldık tavım en ...