Bir Çatının Altında Durdum Zaman akıp giderken bir şekilde, gidenin zaman mı yoksa yaşam mı olduğunu ayırt edemiyoruz. Usul usul ya da çarçabuk ama bir şekilde yürüdüğümüz bu yollar, bizleri…
Son Yazılar
Sen de Ben Kadar Yarım Kal Hayatın en normal şeyiymiş gibi acını çekerdim. Ama şimdi nasıl olduğunu bile hatırlayamıyorum. Bazı duyguların eksikliğinin farkına bile varamıyorum artık. Senden sonra bırakmışım... Duvarlarla…
Aynaların Arkasında Çılgın Yılbaşı Partileri Yok “İyilik nedir? Peki arkadaşlık? Sevdiğin birine yetememek nedir? İnsan ne zaman yorulur? Seçtiğimiz yolun sonuna gelince ne olur? Var olduğunu nasıl kanıtlarsın mesela? Veya…
Neden O Tepenin Adı Pierre Loti? Liseyi Eyüp’de okurken sınıfımın penceresinden seyrettiğim bir tepeydi Pierre Loti. Arkadaşlarımla, ailemle ve tek başıma gittiğim bir yerdi. Hâlâ da öyle tabii ama o…
Kahkaha ve Bina Sokağıma pencereden baktığımda beton yığınlarının kalbime dokunacağı hiç aklıma gelmezdi. Betonların griliği fısıldıyor; beni kendilerine çekiyorlardı. Bir ihtimal içlerinde neler yaşandığını söylemek istiyorlardı. O kadar ki bir…
Hadi biraz dertleşelim! Dikkat bu bir yakarış, bir kafa karışıklığı, bu bir ne derseniz o yazısı olarak sunulmuştur! Hâletiruhiyemiz suretimizi gölgeler duruma geldi geleli, yangında ilk kurtarılacakları kucaklayacakmışızcasına kişisel…
Ütopyalar Güzeldir Bir dünya hayal ediyorum; hayvanların sömürülmediği, tüm canlıların huzur ve eşitlik içinde yaşadığı bir dünya. Gerçeklerden uzak bu dünyada, doğanın kendini, kendi içinden geldiği gibi var ettiğini düşlüyorum.…
Ayrık Otu Yine de diyorum sabahı var gecenin kulağımda. Türlü türlü enstrümanlar konuşuyor ne güzel cümleler, nasıl güzel hayaller, umutlarıma yeşillik katıyor melodiler. Gözlerimi kapatıyorum her yer yeşil, her yer…
Kalbimle Ben Arasında Kalbim her geçen gün biraz daha uzaklaşıyordu. Bir ileri, iki gerileri bile arkamda bırakmıştım artık. Pencerenin camına yasladığım saçlarımdan düşen aklar, nerenin kışına uyum sağlardı ki? Uzanıversem…
François Villon “Ve adalet ve akıl gökyüzüne geri uçtular. Ve heyhat onların yerine şimdi haydutluk, Kin, hınç, kan ve kıyım egemen” Ronsard’ın bu dizelerini okurken, aklıma Villon geldi. François Villon,…
Ömrüme Ömür Arkada garip bir müzik bana eşlik ediyor gibiydi. Hüngür hüngür ağlıyordum. Bu kadar duygusal olmak -aslında son derece umursamazdım- çok ağır geliyordu. Gözyaşlarımı takmayıp dakikalarca kendi kendime konuştum.…
Babaannem Bana Ne Bıraksa? Şimdi size cümlelerimin içine serpiştirilmiş birkaç sayı söyleyeceğim. Önemli… Ben 23 yaşındayım. Üniversiteyi bitirmiş, iş aramaktayım. Gencim. Yüzüne bakılmayacak kız değilim. Az biraz da makyaj yapsam…