Ne Vereyim Komşuma – Komşuya Soralım
“Lütfen, sayfaya vermek için paylaştığınız fotoğrafların başlığına ‘ihtiyacı olan var mı’ şeklinde bir ibare koymayın. İhtiyaç sahibi insanlara, ‘benim ihtiyacım var’ hissini yaşatmamak önemli. Hediye etmek istiyorum derseniz, aramızdaki komşuluk ilişkileri de daha başka bir seviyeye erişecektir. Unutmamak gerekir ki insan olarak hepimiz çok şeye ihtiyaç duyarız:)” Buy Nothing Facebook sayfasında gördüğüm bu post üzerine çok ağladım. Çok daha uzun ve duygusal bir yazıydı. Oturduğum semtin, bir şeyi almadan önce birbirlerine sordukları bir facebook grubu var. Bisikletle ve yürüyerek gidebilecek şekilde organize edilmiş bir sayfa… Şimdiye kadar duyduğum kadarıyla da bölgede en iyi işleyeni benim dâhil olduğum ve maalesef taşınma nedeniyle de ayrılmak zorunda olduğum sayfa.
Peki, neler hediye ediliyor sayfada? Aklınıza gelebilecek her şey hiçbir ücret ya da beklenti (daha önce o kişinin size bir şey hediye etmiş olmasının hiçbir ehemmiyeti yok) olmaksızın, hediye eden kişinin keyfine kalarak işlem gerçekleşiyor. Kimi çocuğuna, eşine soruyor ve yorum yazanların arasından bir isim seçiyor; kimisi yorum yapanın ne amaç için kullanacağına göre seçiyor. Çocuk kıyafetleri ve oyuncakları ilk sırada geliyor diyebilirim. Kişiler, hediye edilen şeyler hâlâ kullanılacak durumdaysa grupta tekrar paylaşıp ürünlerin mahallede dönmesini sağlıyorlar. Eskiden bir yemek salça için birbirlerine giden komşular, şimdi de limon için markete gitmektense ya da gidemeyecek durumdalarsa bu durumlarını paylaşıp birbirlerinin o anki ihtiyaçlarını bu vesileyle gideriyorlar.
Kızım bebeği için küçük bir çocuk arabası istemişti ve maalesef taşınmalarımız nedeniyle kırılmış ya da kaybolmuş olan ürünü tekrar almak yerine, elinde olup da kullanmayanın var olup olmadığını sorduğumda hemen cevap geldi ve kızıma çocuk arabasını almıştım. Hatta eğer yürünmeyecek mesafedeyse kişinin size bırakmasını bile talep edebiliyorsunuz. Grubun öncelik amacı, kimseyi zor durumda bırakmamak ve kötü hissettirmemek… Sabah işe geç kalıp, güzergâhını belirtip arabasıyla giden birinden talep etmek, kampa gitmeyi planlayan ancak uyku tulumu olmayıp bunu yazan, çocuğuna şapka bakan, kaybolan bir Lego parçasını soran öyle çok post var ki…
Beni çok etkileyen iki post olmuştu. Biri; verebilecek şu an hiçbir şeyim yok ancak, temizlik şirketim var ve 5 kişiye ikişer saatlik temizlik ücreti sağlayabilirim demişti bir komşu. Bir başkası da eşinin şehir dışında olması nedeniyle kızının gösterisine yeni doğmuş bebeğiyle katılamayacağını, sadece 1 saatlik bebeğine bakabilecek birisi olabilir mi diye soruyordu.
Karantinanın hayatımıza girmesiyle birlikte bir süreliğine limitlendirilen sayfa, karantina boyunca da markete gidenlerin bunu sayfada duyurması ve market listesi gönderenlerin isteklerini de alarak insanların bu süreci daha az dışarı çıkarak atlatmasına büyük katkıda bulundu. Grubun yöneticileri, karantinada her ne kadar sınırlı olsa da grubun işleyeceğini, kişilerin acil ve önemli ihtiyaçlarını paylaşmaya devam etmelerini belirttiler. Hatta herkesin acil ve önemli ihtiyacı birbirinden farklı olabileceğini, bu nedenle yargılama yoluna gidilmemesi, kişiler yine de çekiniyorlarsa yöneticilere belirtmesi ve yöneticilerin onlar adına paylaşımlarını duyuracakları yönünde olmuştu.
Karantinaya başlar başlamaz ekonomik durumların da değişmesi nedeniyle postlarda da biraz farklılıklar oldu. Yine gözyaşlarına boğulduğum bir post yazılmıştı. İki haftada bir maaş alan bir komşunun kısa süreli işten çıkarıldığını ve sadece çocuklarının temel ihtiyaçlarını yazdığı bir paylaşımı vardı. Sanırım altına yaklaşık 30 yorum yapılmıştı ve komşunun ihtiyaçları giderilmişti. Asıl etkileyen ise komşunun kısa süre sonra tekrar işe başlaması nedeniyle kendisine gönderilen ekstra yiyecekleri sahiplerine geri iade etmesiydi. Sanırım bu karşılıklı güven duygusuydu benim duygularımda sele sebep olan. Bir başka komşu karantinaya girilmesinden bir hafta sonra eşinden ayrılmış ve bomboş bir eve geçmek zorunda kalmıştı. Saatler içinde mobilyalı ve mutfağında yiyecek dolu bir yuvaya dönüşmüştü evi. Hayatta hepimizin başına gelebilecek olayların bu sayfa tarafından bu kadar derin, temiz, yargısız ve sorgulamasız paylaşılması beni derinden etkiliyor.
Son olarak gruba yeni girdiğimde eşimle aramızda “Peki ya insanlar kendilerine hediye edilenleri satıyorlarsa” diye bir konuşma geçmişti. Zira bazen harika koltuklar, sandalyeler, televizyonlar hediye ediliyordu. Akabinde yönetici “insanların hediye edilenleri başka sayfalarda satılabileceği yönünde mesajlar aldıklarına” dair bir paylaşım yaptı. Mesajında, benim duygularımı coşturan cümleleri sizinle paylaşmak istiyorum: “İnsanlara güvenmek önceliğimiz. Amacımız hediye etmek. Ancak hediyeyi alan kişinin ekonomik durumunu ve koşullarını bilemeyiz. Eğer satıp gelir elde etmek istiyorsa bu kendi tasarrufunda olan bir şey. Bu sebeple kişiyi yargılamayız, çünkü sebeplerini bilmiyoruz. Sadece bu hareketi suiistimal etmek için sayfada bulunuyorsa bu kendisinin bileceği. Daha iyi bir konumda olsaydı, bunu yapmayacağından eminiz. Komşuluk forever : )”
Umarım bu facebook sayfasının bende oluşturduğu hisleri ömrüm boyunca taşır ve yayarım. Komşuluk da insanlık da baki…
Konuklarımızın diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Bizleri instagram üzerinden de takip edebilirsiniz. Ne Vereyim Komşuma
Ne Vereyim Komşuma – Komşuya Soralım
