gecenin dip boyası
Yağmur bir Noel kutlamasıydı
Sahte beyazlarından arınmış,
İnandım ve seyrettim sana benzeyişini.
Ağlaman melankolik bir kediydi,
Sevincinse;
henüz yavru olduğundan habersiz.
Korkuların bana saplanmıştı,
Saplanmayan yerlerim sana kitaplanmış,
Sadece resimlerine bakmışsın okumadan…
Üzgünüm,
Düşünmeyeceğim,
Düşündüğümde kafamda dönen kuşlar,
Düşünmemin sana evirildiği ve çarpıldığım hep “duvarlar”…
Yaralarımla, yamalarımla
sabaha çıkmak isteyen kim!!!
Sabah mı oluyor!!?
Yoksa gecenin dip boyası mı geldi!!?
Maalesef bilemedim.
Musluk suyu renginde karanlık var
Ve sessizim,
Dışarının dışındayım,
Yalnızsıklamım!!!.
Yağmurun çimento ile ilişkisinde öfkem,
Öfkem çiseliyor,
Asfalt geri vokâl’inde yağmurun.
Evet yağmur bir Noel kutlamasıydı,
Beyazları davetsiz misafir.
Sırılyalnızım!, sevincini de gizlice düşlerken…
….dipnot: sabrım bana hep ihanet hep ihanet..
Yazarın (iki öpücüklü adam) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
İnstagram hesabımızı da takip edebilirsiniz.
– gecenin dip boyası
a s d f g h j k l ş i ü ğ p o ı u y t r e z c v b n m ö ç i ş l k o u y t g n k h u ğ p ü s t r e z c v b n m ö ç i ş l k o u y t g n k h u ğ p ü s i l o u n
