Bağ Bozumu
25 Eylül 2015
Pazar sabahı erkenden kalkıp pencereyi açıyorum. Güneşin masum sıcaklığı gözlerimdeki duru yağmuru alıp götürüyor bir anda. Sokaktaki defne ağacının yaprakları rüzgârla inatlaşıyor. Rüzgâr, bahçedeki papatyaların kokusunu getiriyor odama. Ciğerlerime dolduruyorum temiz havayı.
Öğle saatlerinde kırlara atıyorum kendimi. Bozdağ’ın güney batısındaki ahşap köy evlerine bakıyorum sorgulayan gözlerle. Evlerin çatıları lodos fırtınaları tarafından hırpalanmış iyice. Köyün etrafını çepeçevre saran üzüm bağları bağ bozumuna hazırlanıyor. Kerpiç evlerin bacalarından çıkan beyaz dumanlar keskin bir kömür kokusu yayıyor etrafa.
Bozdağ’ın güneyindeki sarı buğday tarlaları kargalara ev sahipliği yapıyor. Buğday tarlalarının ortasına yerleştirilen korkuluklar ise yıkılmaya yüz tutmuş. Yüzümü sağa çevirip köy mezarlığına dikiyorum gözlerimi. Mezarlıktaki ayrık otlarının ince gövdeleri esen rüzgârla birlikte hafifçe sallanıyor. Dedemin mermerden yapılma mezarına irili ufaklı serçeler birikiyor.
Dağların eteklerinde biriken yağmur suları ziynet eşyası gibi parlıyor. Çocuklar şeytan uçurtmaları uçuruyor. Yüzlerinde de masumiyet, telaş, sevinç kırıntısı…
Palamut ağaçları altında ağır adımlarla yürüyorum. Ayaklarımın altında ezilen yaprakların hışırtısı Shakespeare’in soneleri gibi ruhuma huzur veriyor. Kurumaya yüz tutmuş yaşlı bir zeytin ağacı çıkıyor karşıma. Bir sevda türküsü tutturuyorum sonra. Ayrılık şiirleri düşüyor aklıma…
Üşüyor mısralarım yokluğunda
Gözlerimde yağmur uğultusu
Dokunamam acıyla bezenmiş yarınlara
Mevsimler sensiz hep bağ bozumu
Fotoğraflayan: Mustafa Aslan
Yazarın (Mustafa Aslan) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
