Bul Beni
Gir içeri ve ört ardından kapıyı
Unutma, eşikte soyun yalnızlığı
Gıcırdayan kapının dediklerine de inanma
Buradayım ben esasında
Kahve kokan gözlerinle izle odayı
Önce mecali kalmamış masama bak
Sürdür seyri kanayan kalemlere dek
Aynanın parçalanmışlığına sakın aldırma
Güneşe hasret perdelere ışıklarca dokun sonra
Ve adımlarını bahşet saklanışıma
Sakın ha, etrafı toplamaya kalkma
Yabancı değilsin esasında
Ne odamın, ne benim dağılışıma
Dumanla sevişen duvarlara sor
Anlatsın yokluğunu sana
Ve gördün sanırım sonunda
Aldığın o kazak, odamda
Yokluğunu giydiğimden beri sırtıma
Üşüyorum yalnızca
Lakin o kazağa baktıkça
Isınıyorum, cehenneme feyz olurcasına
İşte buldun beni orada
Gözlerinle okşadığın kitapların ardında
Fakat yasaklamıştım ben sana
Hemen geçit verme gözyaşlarına
Ne olmuş ölmüşsem, dokunmasın bu sana
Beklediğime değdin ama
Cesedime dokunma
Seni anlatamayan bir şairin
Seni odasına buyur etmesinden de gocunma
Ben şiirlerce kez öldüm bu odada
Fakat mutlu biten masallarca
Yokluğuna darbe oldum aklımda
Konuklarımızın diğer yazılarına da göz atabilirsiniz. (Bul Beni)
Bizleri instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Bul Beni
Gi i çe ri ve ör ar dı da ka pı yı u nu ma e şi te so un al ız lı ğı Gı cır da ya ka pı ın de di e in e de i na ma al ka el ma me
