Üstelik Bembeyaz Gökyüzü
  1. Anasayfa
  2. Deneme

Üstelik Bembeyaz Gökyüzü

0

Üstelik Bembeyaz Gökyüzü

Bugün hüzünlü bir günün verdiği acı dolu bir ses duymayacaksınız kelimelerimde. Çünkü hayat her zaman bulutlu değildir. Parçaların arasından güneş parıldar. Kirpikleriniz kıvrılır. Ardından her taraf rengârenk boyanır. Renkler ahenkli ve bir o kadar farklı farklıdır birbirinden. Belki de siz hangi rengi nerede görmek isterseniz öyle gözükürler. Bazen gökyüzü pembe olur, bazen de deniz bembeyaz. Bir tutam neşe dahi olsa renkler canlanır içimizde. Yolunuzu kaybetseniz de içinizdeki ufacık ses sizi geri getirmek için dağ olur, çığlık olur.

Ben bu sefer bu sesi dinledim. Sanki yıllardır hep yaşadığım bir evin odasını bulmak gibi. Her gün aynı yoldan eve yürümüşüm de bu yol o yol gibi… Bazen aidiyetinizi bulursunuz. Bu bir nesne olur misal bir hayal olur. Zaten hayal ettiklerimizi yaşıyor oluruz. Ah bir de bunu unutup bir sonraki hayalimize kapılmaz mıyız? İşte o zaman vay halimize. Gözü kapalı bir şekilde dünya harikalarının yanından geçmek gibi dramatik bir yolculuk olurdu bu. Bence asıl güzel olan yolu bitirmekten öte, yürürken ki keyif. Yavaş yavaş… Yorulsan da görünen manzaralara kapılarak devam etmek… Bazense küçük bir kuşun melodilerine kulak vermeli. Bu gökyüzü bugün ben bakarken bembeyaz… Şuradaki deniz hiç görülmemiş en güzel mavilikte. Üstelik olmayan bir deniz yaşadığım yerde. Ormanlık bu yolun sonu; hem gizemli hem bir o kadar içine çeker kendini.

Ben bu sefer kendimi bırakıyorum bilmediğim bu sandala. Üstelik sandal nasıl gider dalgalı, hırçın denizde yolda öğreneceğim. Bir kumar oyunu bu, ne kazanan var ne kaybeden aslında. Yolun sonu meçhul, yolun sonu ürkütür çoğu geceler içimi. Bir çocuk olur yüreğim. Merak ve endişeli gözlerle bakınır etrafına. Kimi zaman en yürekli kişi olur da çıkar karşıma. Bir yiğit olur, kahraman olur; masalının yazılmasını bekleyen. Belki farklılıklar da tadıdır bu bilinmez yolculuğun. Kocaman bir defter sayfası gibi yüreğim ve bu sefer güneşli yollar. İleride yağmur yağacak elbet. Belki donacağım boşlukta ama sonra tekrar kirpiklerim! Evet, kirpiklerim arasından sızacak içimi ısıtan güneş.

Haydi, boyayın gökyüzünü istediğiniz renge!

“Üstelik Bembeyaz Gökyüzü!”

Yazarın (sinelif) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.

İnstagram hesabımızı da takip edebilirsiniz.

21.08.1996 yılında Ankara'da doğdum. İlköğretim, ortaöğretim, lise derken Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi'nde Antropoloji bölümünü bitirdim. Yazmak hayatımda küçük yaşlarımdan beri vardı. Ve bu benim bir nevi arınma biçimim. Bir yazıda buluşmak ne hoş ne değerli, sevgiler... Sine Elif

Yazarın Profili
İlginizi Çekebilir
Araf

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir