Gündüze Karışmış Bir Gece
güneş batıp
şafak kalbimden söküyorken
güneşin ışıklarını
düşüyorken siluetin
tütünümün dumanlarına
uzaklarda
tâ en derinlerimde bir yerdesin
yağmur zifiri kaplıyorken dudaklarımı
aşkın payına düşen son matem esintisi
ciğerlerimi doldurup doldurup
uyanırken bülbülün gül kuşları
ufacık bir yara kaldın
belki de
uçurumların en dibinde
ve uyanıyorum meşkle meleklerin kanatlarına
doğuyorum yeniden
kollarında aşkın
ama şimdi çıkıp gelsen
saklamaz mıyım seni
kalbimin prangalarında
ya doğacak güneş bu sabah
kalkacağım karanlıklardan
ya batacak yüzün
hüznün şarabından doldurup
aşkının kadehine
bir bir sıralanıyor
sarhoş hecelerim
yudum yudum içerken nefesini
ya parçalanacak
ışıklardaki buz gibi buğulu ihtişamın
ya yıkılacak
gönlümdeki sus pus haykıran saltanatın
kalkıp gideceğiz sonra
gündüzlerine gece olmayan
gecelerinde hüzün olmayan
hüznümde sen olmayan
bambaşka şehirlere
şarabımda sen
hecelerimde sen
nefesimde sen
sonra yine sen
yine sen
ve yine sen
her musiki seni çalacak kulaklarımda
her mâkam aşkınla yanacak mızrabımda
zincirli hayaller
gönlünün zindanlarına
düşlesek de yaşamamakta
fakat:
gönül arsız
gönül virane
gönül sarhoş
uslanmadı sevmekten
uslanmayacak
Konuklarımızın diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Gündüze Karışmış Bir Gece
l l k j h e r t y u ı o p ğ ü i ş l k j h g f d s a a z c v v b n m ö ç i ş l k ı j s y t a s d c v b m n k l l i i i ğ
