Seni Sakladım

19 Temmuz 2015 528 kez okundu Okuma süresi: 1dk, 54sn

528

Seni Sakladım

Sonra birisi çıkacak ve ben tüm her şeyimi onun önüne sereceğim. Ve biliyorum, sonunda O da gidecek. Herkes gider bu düzende. Kimse kalmaz. Kalan kederden başka bir şey değildir. Kedere sarılırsın sonra, herkesin sarıldığı kedere sarılır ve uyursun. Hepsi bu, hepsi bu…

Tükettiğim günleri de bir kenara bıraktım
Bir çocuğun, batacağını bile bile
kağıttan gemisini denize bıraktığı gibi bıraktım
Seni sakladım;
Seni bu çatı arasındaki karanlığa sıkıştırdım
Aldım rüzgârdan sakladım
Sakındım toz topraktan
Gözlerimi inadına açtım
Gözlerime dolan çapağa
yaşa, kana inat sana baktım
Gözümü yummadan sana dayandım
Seni sakladım;
Bu apaçık sahte hayatlardan
Şu para babalarından
O kalp hırsızlarından
Değersiz yobazlardan sakladım
Bedenim çöküyordu
İçimde bir yerlerde bedenime zarar veriyordu bir şeyler
Saçlarımın arasına sakladım
Saçlarım -ki durmadan hoyratça beyazlamaktalar-
Seninle dalgalandılar bir süre
Saçlarım dökülmeye başladı sonra
Seni aldım, kaplumbağalarımın kabuğuna sakladım
Durmadan suya giriyorlardı
Nefessiz kalıyordun
Ve ben aldım seni koynumda sakladım;
Unutuyordum günden güne,
Hayatın bir oyunuydu bu bana
Doktorlar bu yaşta bunamaya başladığımı söylediler yüzüme
Doktorlar tüm kötü şeyleri hiç yalansız yüzüne söylüyorlardı insanın
Doktorlar çok acımasızdı!
Sonra doktorların dediği her şeyi inadına unuttum
Seni sakladım;
Bu çöpten evlerden kaçtık birlikte
Kumsalın sıcağında seviştik
Birileri göz süzüyordu
Ellerinden tutup -ki ellerin kâinatın bana verebileceği en büyük armağandı-
Ormanlarda sakladım
Düştüm sonra,
Seni aldım bir düşün ardına sakladım;
Ölüyordum,
Gülüyordun,
Sonra cesedimi bir mezara sakladın
Uyuyordum,
Ve sen vefasızlığı dost bilmiş, gidiyordun…