Uyanan Güzel – Jale Sancak
“Uyuyorsun sevgili?” diye soran dilini severim senin Adriaaaaan! Sen nasıl tatlı bir adamsın ya! Nasıl güzel bir adam olarak yaratmış seni yaratan…
Amanın herkese merhaba efendim!
Böyle coşkulu bir giriş yaptım, lütfen mazur görünüz. Sımsıcak bir roman okudum. Konusu güzel, dili sade, kurgusu çift kanaldan akıp, kendini size sevdirip ara vermeden okutan bir eser Uyanan Güzel. Yaratılan karakterler o kadar canlı ve doğal ki yadırgamadığınız gibi sempatisiyle usul usul içinize işliyor; çabuk bitmesin diye son 40 sayfayı erteleyerek okuduğum doğrudur, ancak diğer yandan “ay n’olacak bu işin sonu?” diye meraktan çatladığım da doğrudur.
Aslında bildiğimiz ve hep şikâyet ettiğimiz konuları dert edinmiş Sevgili Jale Sancak. “El değiştirdikçe donatılır, donatıldıkça eksilir de eksilir gri şehir.” cümlesinden de anlayacağınız üzere, “Gri Şehir Masalı” adıyla ve on bin yıl öncesiyle, aralara başka bir kurgu yerleştirerek, başka bir güzeli daha anlatmış bize. Biz o güzele “tepeden baktım” diye seslenmeyi pek seviyoruz; şair Yahya Kemal’den yürüttüğümüz mısralarla😉✌
Pekiii, 5 Şubat 1994 yılında Saraybosna’daki Markale Pazaryeri Katliamı’nda sol bacağı kopan Adrian, Beyoğlu’da n’apıyor? “Fa diyez kılçıktan beter gırtlağına battı, si bemol soğuk soğuk esti, do diyez tehditkâr güldü.” gülmesine de bu Bayan Parrot kim allasen? … Üniversite öğrencisi idealist ve çevreci Deniz’in teyzuşu, dobişkosu, teyzecik’i yılların terzisi 48 yaşındaki Vahide’nin hikâyesi ve derdi ne? Kendini kapatıp, her şeyden elini eteğini çekip: “Sen bakma Vahide öyle elbiselere falan, yağ tulumuna döndün. Döndün ya… Yaş kırk sekiz, beden kırk sekiz. Brova vallahi, hesabı tutturdum nihayet.” diyerek, niçin duyguları da dahil hayatını uykuya yatırmış acaba?
Vahide Teyzesinin ‘ufaklığı’ Deniz’in de sıkıntıları var ve : “Acıyor musun onlara? Yok, küçümsüyorsun galiba. Hem acımak da büyüklenmek değil mi ufaklık, yukarıdan bakmak? Peki sen, sen nesin? Bir züppe… Biraz bilmek, biraz anlamak, biraz karşı durmak sürüden ayrı kılıyor mu seni Deniz? Arda’yı harcamak, Bergman’a bayılmak, dönüşüme takmak… Aymış mı oluyorsun yani, iki kitap okuyunca? Ne yani, başkalık mı bu? Başka olmak, farklı olmak… Çoğunluk ya da sürü, tiksinç, öyle mi? Ah ufaklık, sen daha soyunun sopunun ne halt olduğunu bilmezken…” diyerek böylesi iç hesaplaşmaların içinde buluyoruz onu kimi zaman. Aslında temel karakterlerin hepsinde iç monologlar okuyoruz diyaloglarla aralanan.
Bir konuyu daha belirtmek isterim; kısa kısa bölümler halinde yazılmış olması okumanıza hız kazandırıyor sanırım. Çünkü “şu bölümü bitireyim, şu bölüm de 2 sayfaymış o da bitsin ara vereyim.” diye diye kendimi kitabın sonuna yaklaşmış bulunca bu sefer de bitmesin diye frene basmak zorunda kaldım iyi mi? Kaç uyuyan güzel var uyanan güzele dönüşen, öğrenmek isterseniz hiç düşünmeyin derhal o-ku-yu-nuz diyorum.
Sizi kışkırtmak için, “Kendime ısındım, dünyaya ısındım.” cümlesi yeter mi acep? Ya da, “İnsan niye çocuk getirir dünyaya, yaralamak için mi? Hakikaten fena mahluk bu âdemoğlu. Arlanmaz, uslanmaz, amansız.” cümlesine ne dersiniz? Bu romanda yaralı pek çok kişi ve hikâye var amaaa en güzeli ne biliyor musunuz? Yaşama arzumuzun, ummadığımız olaylarla canlanması ve şehirle birlikte umudumuzu yeşertmesi… Ah Min’el Aşk diyesim var yahu…
Hayata, zincirleri kırmaya, çevreye ve bize dair ne varsa o, UYANAN GÜZEL… Okuyun olur mu? Yüreğiniz ısınacak önce, sonra acıyacak, sonra yine ısınacak; izin verin… Çünkü hayatın ta kendisini okuyacaksınız; hep fırtınalarla sınanmadığımızı, güneşin ödülüne de mazhar olduğumuza dair…
Sevgimle ilettim…
Sitemizdeki diğer kitap tanıtımlarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Uyanan Güzel – Jale Sancak
