Ruh Adam – Nihal Atsız
Ne zamanı ne de mekanı tanımlayabildiğimiz şu zamanlarda, kitaplara sığınmak tek çare sanırım. Her zerresinde, bambaşka zamanı ve mekanı sunma ayrıcalığı olan yegane zevk. Böyle zamanlarda en çok aklıma gelenlerden biri Nihal Atsız’ın Ruh Adam’ı.
Kitap bir Uygur masalı ile başlıyor. Kalmançu Ülkesi’ndeki Yüzbaşı Burkay ile büyük çam ağacının yanında gördüğü Açığma-Kün arasında geçen ve sonu mutsuz biten masal, aslında kitabın kemik yapısını da oluşturuyor.
Her şey vatansever, bilgili, cesur ve gözü pek Yüzbaşı Selim Pusat’ın, Harp Tarihi vazifelerinin birinde bir albayla girdiği fikir münakaşasında kullandığı “Askerlik sanatı bakımından son büyük ese Pilevne savunmasıdır!” cümlesi ile başlıyor. Bu münakaşa neticesinde, yüzbaşı fikirleri münasebetiyle “vatan haini” yaftası ile askeri mahkemede yargılanıyor ve üç yıl hapis yatıyor. Bu durum eşi Ayşe ve oğlu Tosun’u da etkiliyor; zira Ayşe Pusat çalıştığı okuldan uzaklaştırılıyor. Bu üç yıl içerisinde kahramanlarımız, maddi zorluklar ve psikolojik sıkıntıların çeşitli boyut ve şekilleriyle, uzun ve meşakkatli bir sınav atlatıyorlar. Üç yıl sonra Selim Pusat’ın hapisten çıkması, Ayşe Pusat’ın da okula geri dönmesi neticesinde bu kez her iki kahramanımız için bambaşka bir süreç seyri başlıyor.
Kitabın özellikle unutulmaya yüz tutmuş çoğu kelimenin kullanımı, psikolojik olarak bir insanın gelebileceği en kötü ruh halinin tasviri ve içerisindeki muhteşem şiirleri ile okuyucuyu çok yönlü bir kuşatmaya aldığı bir gerçek. Özellikle Selim Pusat’ın hapisten çıktıktan sonra konuştuğu karakterler; sorguladığı aile, anne, kadın, asker, yönetim, devlet, vatan, eğitim, tarih, öğrenci gibi kavramlar, okuyucuya bambaşka bir zihin kapısı aralanarak sunulmuş.
Nihal Atsız’ın bu eseri, Türk edebiyatında çok rastlanan romanların dışında, okurken zihnen oldukça yorulacağınız bir eser. Kitabın kimi yerinde gerçeğin tam ortasındayken, hiç beklemediğiniz bir anda hayallerin en ücra köşesinde uyanma gibi bir durumunuz söz konusu olabilir. Edebi ruh tahlili açısından bir zirveyi temsil eden kitaptaki şiirlerin de kusursuzluğu taktire şayan. Öyle ki bu yazının son cümlelerinin de bu şiirin mısraları olmasında bir beis görmüyor ve kitabı herkese şiddetle tavsiye ediyorum…
“Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu…
Gün senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse;
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse… ”
Diğer kitap tanıtımlarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Ruh Adam – Nihal Atsız
