Dokuz
Geçen zaman; anlamlı ya da anlamsız… Bizden, sizden ve onlardan… İçimde çığlık atan bir çocuk, aynadaki yansımayı tanıyamıyor. Peki ya sen, sen ne âlemdesin? Dokuz diyorsun… Sahi o kadar oldu mu ya? Fark edememişim… Gerçi zaman senin için çok da mühim değil, bir şekilde şekil değiştirip devam edebiliyorsun varlığına… Yaşamına devam edebilmen için çabalayanlar var ve bu seni büyük olasılıkla mutlu da ediyor. Biz öyle değiliz. Kendi ayaklarımızın üzerinde var olma mücadelesi veriyoruz. Cümlelerimiz yarım kalınca kederleniyoruz.
Yaşamak çok zor biliyor musun? Öyle iş, aş, barınmadan bahsetmiyorum. Yaşamak bir kavram, bir anlayış olarak zor… İçinde dönüp duran sorularla, zorunda bırakıldıklarınla, kaçıp gitmenin de bir çözüm olmadığını bilmenle ve buna rağmen kaçıp gitmek istemenle, hangisinin doğru hangisinin yanlış olduğunu kestirememenle, kestirdiğini sanıp kestirememenle, inandığın her şeyin koca bir yalandan ibaret olabileceğini bile bile inanmak zorunda olmanla ve en kötüsü; yaşanan her şeyin ardından yaşamaya devam etmek zorunda oluşunla yaşamak zor, çok zor…
Yaşamak için anlamlandırmak gerekiyor. Değer katmak gerekiyor neye dokunuyorsan. Günlerin telaşını dindirmek, zamanı yavaşlatmak, küçük anlar yaratabilmek yaşam için bir gereklilik. Fakat bazen her şey zıvanadan çıkıyor ve yaşanılan şeyleri sadece seyretmekle yetiniyorsun. İşte böyle bir dönemin içinde her şey gibi seni de ilgisiz bıraktık. Bunun için sana ve bu çatının altında bir araya gelen dostlara bir özür borcum var. Derin bir sessizlik içindeyiz. Belki de bu fırtına öncesi sessizliktir. Umalım öyledir. Cenaze evi sessizliği olmasından iyidir.
Çok uzatmayacağım. Çünkü uzattıkça aklıma gelen şeyleri buraya yazmak hoşuma gitmiyor. Dokuz yıldır bu sanal dünyada varlığını sürdürüyorsun. Bir sürü anı, yazı, dergi senin sayende tanımadığımız insanlara ulaştı. Birçok insanı bir araya getirdin. Hoş geldin’ler ve hoşça kal’lar yaşandı çokça… Yaşamın küçük bir simülasyonu gibiydin. Tüm duyguları barındıran bir mesken…
Dokuz yılı devirdik birlikte… Şimdi onuncu yıl… Bu sene ya yeni şeyler söyleyeceğiz ve önümüzdeki on yılın rotasını çizeceğiz birlikte ya da vedalaşacağız…
Yazarın (KorsanKalem) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Dokuz
