Big Spender

Big Spender

“Yaşlandım!

Ömür dediğim şey akıp gidiyor ellerimin arasında ve ben buna engel olamıyorum. O akıp giderken benim ona engel olamayışımdan daha trajik olan ise kaybederken yaşadıklarım ve uğruna kaybettiklerim. Her yerin zift gibi karanlık olması için kalan süreyi bilmiyorum, bilseydim eğer geri sayımı başlatır, derhal…

… Pardon ama devam etmek istediğimi sanmıyorum çünkü derhal yapacağım şeyler arasında öncelikle burayı terk etmek var. Bilmediğim bir şeyin peşinde sürüklenmeye başlayacağım. Şimdiye kadar bildiklerimle, bilmek için savaşırken kaybettiklerimi kazanmam mümkün değil farkındayım fakat bu bilindik zaman diliminde bir de bilmediklerimi yaşamayı denemeliyim.

DERHAL! Buradan çıkıyorum.”

Sıradan psikolog odasından kendini aslında hiç de olmak istemediği yer olan sokağa attıktan sonra ilk farkına vardığı şey yalnızlığı oldu.

“Yalnızdım!

Sokak sanki tüm silahların bana doğrultulduğu bir savaş meydanıydı. İnsanların gözleri en tehlikeli, en ölümcül silahlar gibi… Hepsinin ağırlıklarını üzerimde hissediyorum. Korkmuyorum! Korkmak diye bir şeyin varlığını bilmiyorum, hatta unuttum. Bu yüzden dalıyorum aralarına. İnsan sesleri, silahlardan yükselen sesler gibi ama ben duymuyorum, duymak diye bir şeyin varlığını unutmak istiyorum. Hayal ediyorum sokağın ortasında yükselen sesler nasıl olsaydı ben böyle tedirgin hissetmezdim diye ve aniden hayalimi duyuyorum “Hey! Big Spender.” Evet, ben Big Spender olabilirim bence biraz eğlencenin zararı olmaz. Yürümeye devam etmeliyim kesiklerim, yaralarım artıyor. Korkularım, heyecanım, kaçma isteğim derken yeni beni kendime tanıtmayı unuttum.

“Merhaba, ben Big Spender ve siz de beni merak ediyor olmalısınız.”

Bunun için mi kaçtım ben o güzel psikoloğun yanından, bu sahte eğlence için mi? Hayır, olamaz olmamalı çünkü ben gerçeklik istiyorum kendi gerçekliğimi ve bu yüzden acılarımı hissetmeliyim. Kan revan içinde kalsam bile bir tane yara dahi temizlemeden yürümeye devam ediyorum. Evet, acıyor. Sorun yok acısınlar çünkü acıyı unutmak istemem hiçbir zaman. Acı olmazsa yaşanılanların gerçekliğini anlamam mümkün olmazdı? Ben yürüdükçe onlar daha çok saldıracak biliyorum, karşı koyanı kim sever ki? Evet, karşı koyuyorum onlara ve verdikleri zararlara… Şöyle bir göz atıyorum etrafıma ve çoğaldıklarını görüyorum ama bir müddet sonra yorulacaklar eminim.

Kırgınlıkları etrafa saçılan insanların yanından geçiyorum. Her yerdeler ve cam gibi paramparça olmuşlar. Aralarından geçiyorum ve bana hiçbir şey yapmıyorlar, nasıl yani diyorum şaşırıyorum ve geri dönüyorum. Tekrar geçiyorum aralarından. Hatta usulca dokunuyorum onlara ama yok, tepki bile vermiyorlar. Anlam veremiyorum. Uzun soluklu bir kovalamaca oldu. Çok yaralandım, bu yüzden tanınmadım sanırım. Neyse yakalanmadan kaçmaya devam etmeliyim kurtulmak istediklerimden. Ve derhal koşmaya başlıyorum. Sonra fark ediyorum ki kurtulmak istediklerim kovalamıyorlardı beni… Hatta bulunduğum yerde kimse yoktu, kaos yoktu, çığlıklar, korkunç kahkahalar yoktu. Beni sevdiğim her şeyden, tüm bilinmezlerimden alıkoyan hiçbir şey yoktu. Nedenini sorguladığım esnada aklıma fark edilmediğim an geldi… Yoksa sonunda oldu mu, başardım mı?

Bir heyecanla kendimi görebileceğim bir şey aradım. Yansımamı görmem gerekiyordu. Etrafımda bir tane bile ayna, cam ya da onlar gibi bir şey yoktu. Sonra denizi fark ettim uzaktaydı biraz, yine koşmam gerekecekti. Şaka mı bu? Tabii ki koşacağım. Koştum… Yaralarım öyle derindi ki artık kemiklerimin boşluğundan ruhumu görebilirdiniz fakat koşmaya devam ettim, sonunda deniz kıyısındaydım. Sanki koşarken tüm cesaretimi kaybetmiş gibi hissediyorum. Önce elimi uzattım, sonra da yansımayı görebilecek kadar vücudumu…

Görünmezdim!

Ben artık Big Spender değilim hiç olmamıştım da… Ben artık olmamı istediğiniz hiçbir şey değilim. Ben artık görünmezdim. Derhal, yaralarımı denizin tuzuyla sarıp aranızda mutlulukla yürümeye başlayacağım!

Bu heyecanla yenide yenilenen beni tanıtmam gerekecek sanırım. Daha ne kadar yenileneceğiz ruhum?

Merhaba, daha önce tanışmıştık sanırım fakat ben artık değiştim, bu yüzden tekrar tanışmalıyız.”

Yazarın (Venüsyalı Biri) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.

İnstagram hesabımızı da takip edebilirsiniz.