Ayrık Otları, Umut Çiçekleri 4

Ayrık Otları, Umut Çiçekleri 4

• İntagram sayfamızda yayınladığımız “Günde Bir Kelime” postları arasından bir kelime seçin. Bu kelimenin de içinde yer aldığı ve 100 kelimeyi aşmayacak bir yazı kaleme alın.

Sofya, 19 Aralık 1917

Sevgili Maria,
Uzun bir aradan sonra kış nihayet geldi. O kadar çok özlemişim ki kışın bedenimi titreten boğucu soğuğunu… Doğanın, kuş seslerinin ruhumu beslediği bu yerde canımı en çok acıtan şey yalnızlık; dolabımdaki yıpranmış resmin, yalnızlığın küflü kokusunu benimle birlikte içine çekiyor her gün.

Günden güne ağırlaşan özlem, cılız bedenime acımasızca batırıveriyor sert dikenlerini. Karanlık düşüncelerin altında ezilen et yığınından ibaret beynim, kaçacak yollar aramaya başladı artık kendine.

Zihnimin kayalıklarına sinen bulantılar geçmek bilmiyor! Yüreğimin tükürükleri dökülüyor günün her saatinde gözlerimden. Müşkülpesent insanlar misali her şeye burun kıvırır olmuş üşengeç bedenim. Artık sana mektup yazmaya bile takatim yok…

Sizin Stepan İlyiç

Müşkülpesent: güç beğenen, titiz kimse

Yazarın (Mustafa Aslan) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.

Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.

Ayrık Otları, Umut Çiçekleri 4

bir ara kış gel O kadar çok ki kış boğ Doğ kuş ses ruh bu yer can en çok acı şey dolap küf koku ben bir içine her gün Gün gün ağır cılız acı bat sert diken Kara alt ezilen et yığın kaç yol ara baş artık kendi