Akrilik Kraliçe
Nicelerin aştığı ve deldiği dağlarla ne yapacağını bilmiyorsun demişlerdi ona,
Oysa ki dağları ve tepeleri onu besleyen nehirlerle,
Işığıyla ve atmosferiyle,
Ruhuyla ve kendi ruhundan bir parçayla,
Bir nefesle yaratmak daha zordur dağları aşmaktan.
Mesafeler aşılır, kararlının veya inatçının karşısında çok az dağ durabilir,
Hatta öfke bile yok edebilir onları,
Bazılarına ise dağlar tepeymiş gibi görünür.
Bugüne kadar ne bir dağa nefes verdin,
Ne de vaktini bir şeyler yaratmaya vakfettin.
Onun kafa karışıklıkları ve arada kalmışlıkları tepeyi şuradan veya buradan aşmanın ötesinde,
Ruhundan hangi parçayı nasıl vereceğiyle alakalı ve mesele bir doğru ya da yanlış meselesi de değil üstelik.
Yaratacağın şeyin iyi veya kötü,
Doğru veya yanlış olacağını sanıyorsun ancak şunun farkında değilsin çünkü dediğim gibi,
Yaratmadın ve vakfetmedin asla zamanını henüz böyle bir uğraşa,
Yaratılan şey eninde sonunda biricik olacak,
Doğrusu veya yanlışı, iyisi veya kötüsü olmadan.
Mesele, vakfedilenlerin seçimi ve yaratılanın yaşattığı hissiyat.
İlk aşkını iyi veya kötü olarak niteleyecek kadar sığ değilsen ne dediğimi anlayabilirsin belki.
Dağları ve denizleri, aşkları ve yanlış anlamaları,
Tutkuları ve nefretleri var eden algıdır.
Olaylar, manzaralar ve öyküler asla okunmamalı,
Sadece kişiyi biricik yapan biçimde algılanmalılar.
Vakfetmekten ve zamandan bahsetmişken, zamana biraz vakit ayırmak istiyorum,
Evet, bir kelime şakasıyla başladım böyle ciddi bir konuya.
Zamanın bir ruhun içinden geçişine tanık oldum ve şunu gördüm,
Bir zamanlama hatası vardı hayatında: Gençken bilgeydi ancak eğlenceyi ıskalamıştı, nihayet sıra eğlenceye geldiğinde kum saatinde yeteri kadar kum kalmadığını fark etti.
Kimse,
Zamanın kendisi bile sana o anda neyin doğru neyin yanlış olduğunu söyleyemez,
İşin acısı, zamanlama hatalarını geriye dönüp bakacak kadar uzaklaşmadan fark edemezsin.
Ve son olarak,
Akrilik kraliçe,
Neredeyse bir kalp atımı kadar hızlı kuruyor boyan ve ne yapacağını bilemiyorsun çünkü ben bu satırları yazana kadar boyan çoktan kurudu ve şimdi tekrar, tekrar, tekrar ne yapacağını bilemeden bir çözüm arıyorsun ama sonunda,
Sonunda biricik bir şey yaratacaksın.
Boyaya gelince,
Bazen çok geç olur,
Bazen sen geç kalırsın.
Yazarın (antropolog) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Akrilik Kraliçe
