Plastik Estetik
İçki içme,
Sigara içme,
Küfür etme der insanlar genellikle. Yozlaşmasının sınırı olmayan, ahlaksız insanlar keyifle ahlaktan bahseder. Konuşur, nutuk çeker, uyarır ve dikte eder. Yanındaki kadının elini tutuşuna takılırlar. Dost meclisinde senin ahlaksızlığını masaya, o kadını da yatağa yatırırlar.
Yine de, boş bir evde fırsatını bulduğun zaman arkadaşlarınla içki içer, küfür eder, dünyanın geri kalanını pek kafana takmadan eğlenirsin. Kimseye zarar vermeden, kimseyi incitmeden. Yazmak, benim için bir “boş ev” gibi. Dışarıdaki dünyaya takılmadan, aklımda ne varsa yazıp çiziyorum.
Plastik… Ne kadar güzel.
Ne kadar hafifsin…
Her şey olabilirsin plastik,
Doktor, mühendis, bardak, tabak…
Ne istersen olabilir,
Her eve girebilir,
Doğaya karşı yüz senden fazla direnebilirsin.
Kırk yaşında kırışıklıklarım canımı sıkarsa, pürüzsüz cildinle beni kıskandırabilirsin.
Elli yaşında bembeyaz olursa saçlarım, koruduğun renginle övünebilirsin.
Ben dünyayla vedalaşmaya hazırken,
Tüm doğayı karşına alabilir,
Kılıcını çekebilir,
Bütün tabaklar, mataralar, doktorlar, mühendisler,
Hatta bütün saklama kapları adına mücadele edebilirsin.
Çürümeye başladığımda,
Büyük ihtimal doğayı mağlup edememiş olacaksın.
Ancak henüz kaybetmeyeceksin de, kolay pes etmezsin.
Tekrar üretilecek, renginle büyüleyecek, doğayla mücadele edecek,
Belki göremediğim torunlarımla dahi vakit geçireceksin.
Plastik estetik…
Ne kadar güzelsin.
Rengârenksin,
İstediğin her şey olabilirsin.
Hoşsun, ancak boşsun.
İstediğin her şey olabilsen dahi,
Hemen hemen her şey,
Yine de… plastiksin.
Çok fazlasın, her yerdesin.
Kışın ölsen, yaz yas tutmaz.
Plastik estetik… Güzelsin.
Ancak özel değilsin.
Mükemmel bir filmde oynayabilirsin. Filmin son sahnesinde, yağmur yağmaktadır. Kadın ve adam, ayrı yönlere bakmaktadır. Birbirlerinin farkındadırlar. Bazı şeyler ortadadır. Ancak göz önünde bulunmak istemezler. Ayrı yönlere adım atmaktadır ikisi de, ellerinde şemsiyelerle.
O şemsiye olabilirsin,
Plastik estetik…
Tıpkı milyonlarcası gibi, o şemsiye olabilirsin.
İçlerinden şanslı olanı sensen,
O filmde gözükebilirsin.
Ancak film bittiğinde, yaşlı gözler ve güzel anılarla filmi ardımızda bıraktığımızda,
Anıların içinde olmayacaksın.
Geride bırakılacaksın,
Orada olmana rağmen, dikkat çekemeyeceksin.
Tüm güzelliğine,
O alacalı rengine rağmen,
Kimse seni konuşmayacak, hatırlamayacak.
Hepimizin dudaklarından dökülecek hissettiklerimiz,
Hissettiklerimiz.
Senin içinden dökülse dökülse, gazı kaçmış kola dökülebilir.
Veya benzer yavan şeyler.
Bizler, hislerden konuşacak,
Yarının anılarını bugün oluşturuyor olacağız.
Tüm o güzelliğine,
Tüm çekiciliğine rağmen plastik estetik,
Tüm ortada oluşuna rağmen,
Unutulacaksın.
Zamanla.
Yazarın (antropolog) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Bizleri instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Plastik Estetik
