“Nasılsın?”
“Başka” olanlar olmasa, umuda dair kırıntıyı bile taşıyacak gücümüz yok sanırım. Herkesin bir “başka”sı vardır, “Onun yeri ayrı” dediği. Yüreğin en nadide köşesinde, sırça köşklerin baş tacı. Kırmak, kırılmak değil de sevmek, sevdirebilmekle didinen, onca öfkeye kırgınlığa dimdik durabilme sebebi…Zamanı, mekanı olmayan.
Bu ara zaman ve mekanla uğraşmaktan keyif alan biri olarak diyebilirim ki, tek bir kelime on yılı size bir milisaniye yapabiliyor: “Nasılsın?” Ezginin Günlüğü’nün “Zerdaliler”indeki gibi, “Unut geçen günleri, bunca yıl sonra nasılsın?”
Harf harf dökülmeye meyilli kelimelerimle sabahladık, içimdeki martılar ve kelebeklerin oluşturduğu cumhuriyetin isyanı ile meşgulüm şu ara. Bir de tezim var, hala bitiremediğim. O da ayrı köşeden bakıyor bana, “yapma” diyor, “yapma gözümün çiçeği, sene 2007 değil, zaman da Haziran değil, hele 15 Haziran hiç değil.”
On yıl içinde öyle çok kelime biriktirdim ki heybemde, emanet edeceğim. Bir çoğu çiçek açtı, kimisi aldı başını gitti, kimi isyan halinde… Ama bazıları var ki, kuytuda köşede saklamış kendini. Sarıldığı kadifelerden, incinmeden incitmeden emaneti alacak olanı bekliyor.
Beklemek ne güzel, Nazım’ın şiirine nazire yaparcasına; seni düşünmek değil beklemek güzel şey aslında. Düşünmeyi güzelleştiren beklemek. Bekledikçe içinde çoğalan ummana, yeşeren toprağa, açan çiçeklere bin umutla baktırabilen bir güç.
Melodiler sende notalarına kavuşur, ezgisi olmayan diyarlarda suyun renginde eriyen şarkılar yazılır. Cemrenin öptüğü havadan nefes almak böyle güzelleşir. Tatmadığı ezgileri, duymadığı renkleri bağışlar.
Herkesin melodisi içinde. Dinleyebilen ve bekleyebilene, aczinin içindeki mucizeyi sunar.
O zaman Fikret Kızılok’un mucizesinden bir demet alalım.
Diğer yazıları da okuyabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– “Nasılsın?”
