Ben Bütün Sirkim
Uzun zamandır bunu yapmıyorum, işin aslı nasıl yapıldığını bir parça unuttum.
Ardımda kalmaya başladığını fark ettiğimde müdahale etmedim,
Kalbimin merkezinde ne varsa taşındı ve şimdi periferide, bir parça ötedeler.
Gördüm, farkındaydım, hissettim ancak engel olmadım.
Bazen ne kadar güzel olursa olsun, güzel olan şeylere uzaklaşması için izin vermeniz gerekir.
Benim de konuşmam gereken, yazmam gereken şeyler vardı üstelik.
İnsanlar akıl hocası bellesinler, beni dinlesinler ve ardımda yürüsünler diye yazmıyorum.
Beni biraz tanıyanlar bilir, “ben palyaço değilim, ben bütün sirkim.”
Konuşmam lazım çünkü ölen insanlar yalnız öldü,
Yaşayan insanlar da yalnız ölüyor; “insanlar oturma odalarında ölüyor.”
Katı olan her şey buharlaşırdı,
Artık bildiğimiz her şey kötüye gidiyor.
Periferiye kaçan güzel şeylere izin verdim,
Çünkü kendim için konuşmam gerekiyordu: İnsanlar dinlemese de ben konuşmalıyım.
Şimdi daha mutsuzum ancak vicdanen daha rahatım.
Unuttuklarıma gelince,
Eskiden bu işi çok iyi yapardım.
Bilirsiniz, bu romantik yazılar benim sirk çadırımdı ve ben bütün sirkim,
Ben bütün şovum,
Seni güldüren palyaçoyum,
Seni heyecanlandıran trapezciyim,
Seni geren aslan terbiyecisiyim,
Ağzından alev çıkarıp seni büyüleyen şovmenim,
Tuhaflıklarıyla farklı şeyler hissettiren ucubeyim.
Ben bütün sirkim ve sen bu sirkin kalbinde yer alan her şeye sahip olabilirsin.
Periferiye kaçmanı istemiyorum,
Sirkin kalbine oturmanı ve şovu en iyi yerden izlemeni istiyorum.
Konuşmaya başladığımda sirk kalbine gelecek,
Heyecanlanacaksın, gerileceksin, ürkeceksin, güleceksin,
Tansiyon yükselecek ve alçalacak.
Yaşadığını hissettiğin anlarda ses tellerinde gezinen akrobat,
Kalbinden zihnine atlayan trapezci ben olacağım.
Ben bütün sirkim ve sen bu sirkin tek seyircisi olmalısın.
Yazarın (antropolog) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Bizleri instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Ben Bütün Sirkim
