Kestane Ağacı
Yeşil bir gün-ah’ımı asıyorum dallarına ağacımın
O bana bakıyor
Ben ona.
Göz kırpıyorum kutsal milyonlarca yaprağına.
Duyumsuyorum henüz bakire hışırtısını.
İlk-bahardan son-bahara
Olanca kuvvetimle bekliyorum benimle konuşmasını.
Konuşabilir konuşmalıdır konuşacaktır.
Bu dertlinin tek dinleyicisi kestane ağacım,
Sen bana bakıyorsun
Ben sana.
Ve dilimi damağımı kuruturcasına
Islatmak istiyorum kökündeki kılcal damarları,
Ve mukaddes toprağını.
Sen bana gebe kalıyorsun
Ben sana.
Konuklarımızın diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Kestane Ağacı
a s d f g h j k l ş i ç ö m n b v c z e r t y u ı o p ğ ü l o ı p ğ ü m n b v c z l k l l p i ğ ü u y t r l k j m n b z c d e r t g u ı ı i ü ğ p o ı u n m b g f r e a s d f g h j k l ş i i ş p ğ ü ı u y t r e c v b n m ö ç l l ş p o ğ ü i h n g b
