Rüzgâr Ayaklarını Dövmeden
  1. Anasayfa
  2. Şiir

Rüzgâr Ayaklarını Dövmeden

Yazan: Batıni

0

Rüzgâr Ayaklarını Dövmeden

Penceremden izliyordum hayatı
Alçak vaatlerle, ardına insanları takmış hayatı
İşte o gündür, perdeme siyah rengini veren
O gündür, beni olmazlara sürüklemeyen
Artık, daha mantıklı yaşıyorum
Sadece kahve içip, şiir yazıyorum meselâ
Daha ne bekliyorsun ki benden hayat
Daha ne verebilirim size duvarlar
Kendimden başka

Hepimiz bir gün, öldüğümüzün haberini alacağız
Toprağa gömülmekten öte ölümlerin de olduğunu anlayacağız
Ayaklarımızı dövecek o an rüzgâr
Bir minare varlığını hissettirecek, hiç olmadığı kadar
Belki bir kuş konacak bu çatıya
Olur ya, toprak doydum diyecek belki sana
Gelme diyecek
Beni değil, kendini yaşat
Gelme
Fakat, tekrar yaşayamayacaksın iliklerine kadar
Kum tanesi sulayacak seni o çukurda ve dolacak, iliklerine kadar

Hayatın maşası olmuşuz adeta
Biz olmasak,
Biz olmasak öldüreceği kimse kalmaz
Biz olmasak ağaçlar boşuna
Bulutlar, çimenler, kış ve ay…
Toprak? Toprak da boşuna, biz olmasak
Ne zor zanaatmış insan olmak, diyeceksin sonra
Rüzgâr henüz ayaklarını dövmüyorken et bu kelâmı
Sakın unutma

Rüzgâr Ayaklarını Dövmeden

Sitemizdeki diğer şiirlere de göz atabilirsiniz. 

Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.

Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.

– Rüzgâr Ayaklarını Dövmeden

l ı ı j m n b v v c z a s d e r t y p o ı k l i ü ç ö m n b v c z a s d g h o p ğ

İlginizi Çekebilir
Ayakta Kal

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir