Bir Saatte
- “Her şeyi bir kenara bırakıp yola çıktım. Bazen vazgeçmek, vazgeçip yeni bir yola koyulmak gerekir…” cümlesiyle başlayan bir öykü yazın.
Her şeyi bir kenara bırakıp yola çıktım. Bazen vazgeçmek, vazgeçip yeni bir yola koyulmak gerekirmiş. Böyle iyileşilirmiş. Ben iyileştim.
İzlediğim birkaç dizide görmüştüm. Sezon finali arasını bitirdiklerinde yıllar geçmiş, düzenler değişmiş olurdu. Ya her şey düzelmiş ya da işler rayından çıkmış vaziyette senaryolara devam edilirdi. Kendi hayatımda yaşasam nasıl olur diye meraklanıp, heveslenirdim. Ama olduğum yeri asla bırakamayacağımı sanırdım. Oysa böyle olmadı. Tam 9 ay önce vazgeçtim ve bir şehri terk ettim.
Zaten yıllarca çıkmak istemiştim. Defalarca bana iyi gelmediğini, buradan uzaklaşırsam toparlanabileceğimi söylemiştim. Yanılmamışım. Ani bir kararla sadece 1 saatte Ankara’dan vazgeçtim. Hazırlanmaya koyuldum. Mesela eşyalarımı yerleştirdiğim kutulara geçmişten hatıralar sığdırmadım. Siyah bir valiz almadım yanıma. Renkli valizlerimle acelesiz unutmayı tercih ettim ve aradan çok geçmeden yola çıktım. Aslında yolculuğum uzun saatler sürmedi. Biraz endişeyle hatta belki de biraz sorgulayıcı bir tavırla altı saati devirdim.
Farklı bir şehirdeydim. Daha yumuşak ve nemli bir havayı teneffüs ediyordum. Heyecanlı değildim. Derme çatma bir düzen kurdum. Sanırım ilk başlarda biraz yadırgadım. Yaptığımın doğru olup olmadığını düşündüm. Pişman olmaktan yeterince korkuyorken farklı bir ortamda ferahlık bulacağıma ise o kadar inanıyordum.
İlk günler evden çıkmadım. Derin temizlikler, yerleştirmeler yaptım. Burada yeni bir diziye başladım. Yeni kitaplar edindim. Yeniliklere açtım. Sil baştan âşık olmak için bile sabırsızlanıyordum.
Günler geçtikçe bu koca şehrin sokaklarını öğrendim. Farklı insanlar tanıdım. Farklı senaryolara dâhil oldum. Fark ettim ki kapımı yeniliklere açtıkça yaralayanları da yaralarımı da kapatmayı başardım. Büyük çabalar vermedim. Yıllarca beklemedim. Asla umutsuzluğa kapılmadım. Tam bir ay oldu derken mutluluğu da yanıma almıştım. Arada kaçamaklar yapsa da ki zaten alışıktım, yanımdan ayırmadım.
Günler ve aylar geçti.
Her şey dört dörtlük olmadı fakat vazgeçebilmiş olmak harikaydı.
Hâlâ âşık olmadım fakat sevgiyle yeniden doğmuş gibiyim.
Bir de defalarca başardığımı hissettim ve devamında ise iyileştim.
Yazarın (Feza) diğer yazılarını da okuyabilirsiniz.
İnstagram hesabımızı da takip edebilirsiniz.
