kalem çırparak uçtum ama tavanlar !!!
kalem çırparak ulaştığım gökyüzü;
burası odamın tavanına benziyor
tavanlar, tavanlar
karanlığıma sıçrayan
tavanlar
diyete girmiş ışıklar
beni ne kadar görüyorsun
tavandan
bu sabah
kibrit kutusu büyüklüğünde bu sabah
rica ederim tavanlarını anlat bana
çocuk olduğuna şükretmelisin büyümek dışında
affedersiniz anlatın bana !!
kul biber döktüler şiirimin arasına
arasına , orasına , burasına ..!!
telaşlı bir ürkek yüz lira versene “zülfü” bana
bir bira yirmi beş lira
dört bira ile kadınım gelir yanıma
ama ah şu tavanlar !!
stajyer bir hemşirenin kumandasında hayatlar
damarını bulamıyor düşlerimin
gene acılarımın suyunu değiştirdim
nefessiz kaldığım sayfalarda ,
uzun şiirler kestirdim
terk etmedim sigaramı ,
senden geçmeyen minibüsler için
gece tarifesine kaldık gene yolsuzlukların,
uykusuzlukların , allahsızlıkların!!
bağırdım rüşvet dualar tanrıya
cennet kapısında bir peçete bir kolonya
tanrım dedim;
ruhuma sahip olabilirsin ama
bedenimi ne yapıcan..!! (yapacaksın)
dipnot:1 sen gidebildin ya benden, artık migros bana iyi gelecek.
dipnot:2 bakırköy meydanında bekliyorum ama tavanlar …
Yazarın (iki öpücüklü adam) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
İnstagram hesabımızı da takip edebilirsiniz.
kalem çırparak uçtum ama tavanlar !!!
ka lem çır pa rak u laş tı ğım gök yü zü bu ra sı oda mın ta va nı na ben zi yor ta van lar ta van lar
ka ran lı ğı ma sıçrayan tavanlar
