Aşk Tanrısı Resimlerde Hep Kördür
- Bir Kavuşma Hikayesi Yazın
Samsun, 5 Eylül 2019
Sabah erkenden kalkıp, Ladik Gölü’ne gidip sabah sessizliğinin tadını çıkartıyorum.
Güneş tüm ihtişamıyla karşımda duruyor. Gökyüzünün berrak maviliği hiç bitmeyecekmiş gibi… Batıya doğru ilerleyen beyaz bulutlar ise hayal gücünün tüm imgelerini taşıyorlar. Söğüt ağaçları sonbahara hazırlanıyor. Sazlıklardaki serçelerin tiz seslerini işitiyorum ara sıra. İskeledeki balıkçılar balık ağları atıyorlar göle. Yüzlerinde yorgunluk, umut, telaş kırıntısı…
Rüzgâr hafifçe okşuyor saçlarımı. Dalgakıranlara oturup, gözlerimi ufka dikip bir sigara yakıyorum. Birbiri ardına pek çok düşünce geçiyor zihnimden. Çocukluk anılarım düşüyor aklıma…
Göl kenarından ayrılıp, dar bir patikadan geçerek otobüs durağına varıyorum. On dakika sonra kırmızı bir otobüs sokağın başından beliriyor. Otobüse biner binmez şoföre ücreti ödeyip boş bulduğum bir koltuğa yerleşiyorum hemen. Otobüs geniş caddelerde ilerlerken başımı cama dayayıp düşüncelere dalıyorum…
İki durak sonra gözleri ağlamaktan kan çanağına dönmüş genç bir kadın oturuyor yanıma. Belli belirsiz cümleler dökülüyor ağzından. Umursamıyorum. Bana adımı, ne iş yaptığımı, evli olup olmadığımı soruyor. Sorduğu soruları yanıtsız bırakıp gözlerimi şehrin yüksek taş yapılarına dikiyorum. Radyoda da Teoman’ın “Gönülçelen” adlı şarkısı çalıyor…
Otobüsten inip eve varmam yarım saatimi alıyor. Eve varır varmaz da salondaki beyaz koltuğun üzerine bırakıyorum kendimi. Rüzgâr uğultular çıkararak pencereye vuruyor. Saat 12.00’ı gösterdiğinde balkona çıkıyorum. Bahçedeki akzambakların ince gövdeleri esen rüzgârla beraber hafifçe sallanıyor. Sokaktan geçen arabaların korna sesleri ise kulaklarımı tırmalıyor. Bir müddet sonra kapı çalıyor. Ağır adımlarla koridordan geçerek, gidip açıyorum kapıyı. Yalnızlığa hapsolduğum sayısız gecelerden sonra onu karşımda görünce büyük bir sevinç duygusu kaplıyor benliğimi.
Birkaç dakika süren sessizliğin ardından elimi tutup Shakespeare’in bir sözünü fısıldıyor kulağıma:
“Aşk, basit ve çirkin olanı bile güzelleştirir. Ve aşk gözleriyle değil hisleriyle görür. İşte bu yüzden aşk tanrısı resimlerde hep kördür…”
Yazarın (Mustafa Aslan) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
————————————Editör Notları——————————————–
“İyi bir yazı, hikâye ya da bir şiir nasıl anlaşılır?” sorusuna birçok yazar farklı açıklamalar sunmaktadır. Haliyle “iyi”nin pek çok yorumlanışı var. Ben; yılların birikimi, bir şekilde geliştirdiğim kişisel hissiyat ya da olağan akışta kazandığım bir yöntemle bunu şöyle yorumlamaktayım: Eğer bir yazar tarafından üretilen ürünü okuduktan sonra bana yazma isteği uyandırıyorsa, bu ürün iyidir! Metinlerinin genel olarak bana hissettirdiği şey tam da bu! Seni tebrik ediyorum. Her ne yapıyorsan yap, ama yazma tutkundan asla vaz geçme…
Tek bir yerde gözüme çarpan bir şey oldu: “On dakika sonra kırmızı bir otobüs sokağın başından beliriyor.” cümlesi, “On dakika sonra kırmızı bir otobüs sokağın başında beliriyor.” olarak kullanman daha doğru olacağı kanısındayım. Bunun haricinde tertemiz bir metinle yine aramızdasın. Yeni metinlerini bekliyoruz.
Görüşmek dileğiyle…
