Baba, babam neden öldü, babanın ölümü hakkında, aileden kaybedilen insanlar hakkında, hayatın içinde yaşadığımız kayıplar. İnsanlar ölümünü ilkokul ikiden beri içtiği sigaraya değil, derdine bağlamayı daha çok sevdiler. Bilim tükendi.…
Son Yazılar
Küçük Şeylerin Tanrısı - Arundhati ROY “Küçük şeyler; ya Tanrı onları büyük sayıyor ve öyle kabul etmek istiyorsa?” Michel Faucault / Hapishanenin Doğuşu 'İnançlar ve Mitoloji' (yazan: Silvia Franko) adındaki…
İyi Bir Veda Kahretsin! Yine gecikmiştim... Her defasında evden, beş dakika erken çıkıyordum oysa. Galiba kaderimde vardı gecikmek!!! Bir kez daha kendime gözlerimi devirip, nihayet otoparkta boş bir yer bularak,…
İntihar Eden Ünlü Yazarlar Sanal ortamdan edindiğim bir kaç dostum var. Her ne kadar bunun çok mesai gerektirdiğini düşünsem de zaman ayırmak bazen kaçınılmaz oluyor benim için... Aşağıda okuyacaklarınız da…
Bir Yaşam ve Bir Öykü; "Balzac'ın Öyküsü" Eserin hemen hemen en güzel yerlerinden olan 'Balzac'ın ölümünü anlatan şu parçayı alıyorum: "Saat dokuzda kapı tekrar çalındı. Hizmetçi kızlardan biri açmaya gitti.…
Sinek, ampül ve biz Anlattıklarını bitirdikten sonra öfkeyle, biraz da yenilginin verdiği bitkinlikle söndürdü sigarasını. Öfkesinin bir tek bana olduğunu bilmek, kuracağım bütün cümleleri çıkmaz sokaklara sürükledi. Dışarda bütün gün…
Karasarı! Oğlum ve son yazdığım yazının etkisi, beni faka bastırıyor bugün! Bahsettim ya, realist üstatlardan. Ortalık sarı sıcakken, dışım gibi içim de kavruluyor durmadan. Az sonra yaşadığım yerde 'Madımakaklımda Yürüyüşü' var. Her…
Ölüm Hep merak etmişimdir, okuduğum satırları yazan yazar, acaba bu yazıları nasıl bir ruh haliyle yazdı? O gün neler yaptı, o gün neler işitti? Çayına fazla şeker mi atmıştı, yoksa…
Gülüşüne Hasretliğimiz Bir umutsuzluk mikrobu dönüp dolaşıp, tam esnemek için ağzımı açtığım anda ciğerlerime doğru yol alıyor. Sonra, bulaşıklar birikiyor lavaboda. Perdeler hiç oynamıyor. İki gün boyunca karanlık ve havasız…
Basübadelmevt "Her kalbin çarpıntısı, kendi ecelinin ayak sesidir." …
Ölürken Oysa evin yolu hep mutsuz yürünüyordu bu şehirde. Bazen sarhoş, bazen sessiz, bazen ıslak... Ama değişmiyordu mutsuzluk. İnanmaktan yorulduğum hayallerimi, çarşaf çarşaf anlatırken sokaklarda; uyuz bir köpek gibi ayağımı…
Ne Davete Nefesim Kaldı Ne De Hasrete Ciğerim "Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın, yok edin insanın insana kulluğunu, bu dâvet bizim.... Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve…