Rengarenk bir umut https://www.korsanedebiyat.com/rengi-olmayan-yalnizlik/ Yukarıdaki yazıya bir cevap mahiyetinde : ) Bazen, gökyüzündeki yıldızlara bakıp tüm bu yanılgılarla bir arada yaşadığıma inanamıyorum. Olmaması gerekirdi diye düşünüyorum. Tüm bu olumsuzlukları bir…
Eylül Esintisi Kapı her açıldığında, içeriye istisnasız sinekler doluşuyordu. Henüz yeni gelmiştim. Bakkala olan borcumun epey kabardığını öğrenişim ve bu nedenle sigarasız kalışımı bu mahalle arasındaki ufacık kahvehanede kutluyordum. Bu…
Çığırından çıkan bir çağ Nefesimi tutup geçtiğim her an, koşup düşerek atlattığım her gün ve bir takım insani aldanışlar, çırpınışlar, son buluşlar… Geriye dönüp bakınca, aklımda kalan yaşam özetim… ‘Neden…
Yazdığınız Yazılardan Sorumlusunuz! Zaman ne çabuk geçiyor. Bir önceki yazının üzerinden neredeyse iki yıl geçmiş. Koca iki yılın muhakemesini yapmak güç. Ama eğrisiyle doğrusuyla yaşamaktayız işte. Yazmaktayız ısrarla… Ekibin bir kısmı…
Çağın Kusuru Sizin alınız al inandım Morunuz mor inandım Tanrınız büyük âmenna Şiiriniz adamakıllı şiir Dumanı da caba Ama sizin adınız ne Benim dengemi bozmayınız … Turgut UYAR Kaldırımda yükünü…
Mutsuz Dolmuşlar Dolmuşun en güzel kızına her herif âşıktır biraz En çok da o dolmuşun şoförü... Bu hikâye dünyanın en uzun, kısa hikâyesidir. Ama göçebe ruhlarını şehrin bozuk yollarında dizginleyen…
Hayat böyledir, biter ve üstü kapanır bir şekilde İnsan ölürken, çıkardığı sesleri duyamıyormuş. Sanki her şey, bir film sahnesi gibiydi. Yerde sırtüstü yatarken, gökyüzüne diktiğim gözlerim bir kuşun geçişine tanıklık…
Gülüşüne Hasretliğimiz Bir umutsuzluk mikrobu dönüp dolaşıp, tam esnemek için ağzımı açtığım anda ciğerlerime doğru yol alıyor. Sonra, bulaşıklar birikiyor lavaboda. Perdeler hiç oynamıyor. İki gün boyunca karanlık ve havasız…
Ölürken Oysa evin yolu hep mutsuz yürünüyordu bu şehirde. Bazen sarhoş, bazen sessiz, bazen ıslak... Ama değişmiyordu mutsuzluk. İnanmaktan yorulduğum hayallerimi, çarşaf çarşaf anlatırken sokaklarda; uyuz bir köpek gibi ayağımı…
Bir faili ortada cinayetler hikâyesini farklı kalem acısıyla değerlendirme Aşk doyumsuz bir cezaydı insanın hayatında. Acı çekmekten öte bir anlamı yüklenmedi hiç aşk. Acı çekmeyi ne kadar sevebilirdi ki insan?…
Faili Meçhul Bir köpek sustu ve tüm şehir hüzünlü bir huzursuzlukla kaplandı. Bir adam valizini sürükleyerek çekip gitti o gece o şehirden. Sonra bir sürü eksik aksak hikaye anlatıldı. Ama…
İpi Göğüsle Dokunmak hükmünü yitirdi benim kurak kıtamda. Dokunmak kutsanmış bir ekmek gibiydi oysa... Sarılmanın tüm sıcaklığı, bir sonbahar gecesi çöpe atıldı. Çöp alev aldı ve yandı öylece... Dışındaki mavi…
Korsan Edebiyat ayrıcalıklarından yararlanmak için hemen giriş yapın!