Saray Merdiveni
  1. Anasayfa
  2. Şiir

Saray Merdiveni

Yazan: Özcan ÖZTÜRK

0

Saray Merdiveni

I.
Göğsümde bir gök gürültüsü, sağanak mermi çekirdeği.
Bir dolaylı tümleç devrildi, ardı sıra imgenin boşluğa…

Bir kazadır, gelip, geçer, unutulur;
Çöl rüzgârının emzirdiği kum tepelerinden…

Şarkıların bir/az nakaratı eksik, etek/ten tek taş dökülür;
bu yaşlı yüreğin sahibi kent soytarısı, ortalıkta mundar düş satar!

Gözümde biriken metal yorgunu paslı çapaklar,
bağımsızlık savaşını ilan-ı meşk ediyor…

II.
Yüzüm yok ki benim; yitirdiğim günü sende hatırlamazsın.
Kan beyime damlamıştı; bayramlarınız kurban edilirken…

Çakal sürüsü kır düğünlerini basarken;
Uluyan kurtlar, cami duvarında sidik yarıştırıyor.

Vatanın sırtında mücahit keneler,
Müteahhitliğe soyunuyor gusülden…

Bir tur atıyor kentin üstüne,
Avam kamarası; altı üstü, sıkma baş teorisi…

Üvez sokakların ortasında,

Üvey birileri taş atıyor…

Kalbi delik gökdelenden;

Suyu çekilmiş kanala.

 

Bir başka kanaldan

Çekip gidiyor derisi yüzülmüş…

III.

Küçültücü sözler, meyve döküyor;

Kuyruk sokumu mevsimlerde.

 

Dört duvarı saran deli sarmaşık hüzünler…

Ahşap pencere gözlerimde hiçliğe bakıyor.

Gece korkuluğu; sedir ağaçları, yavan sesler çıkarma telaşında…

Çıkarıp atıyorum ayaklarımı, kollarımı, ellerim tebeşir tozu

ve her sözcük kendine ihanet ediyor yabancı dil karşısında.

Mezarlıkta çocuk şarkıları çalıyor, ölümlü olduklarını bilinmesin…
Yanık giysiler içinde insan etini kavuran, sultan sofralarında dolanıyor…

IV.

Bir yığın esrik, sokaklara yayılmış enkazın paylaşımı
Zil zurna sarhoş saman yolunu dolanan ay parçası mı?

Gözümü teyelleyen Kızkulesi sevgi nerede anılmakta şimdi?
Sevgisini yitirmekte sürgün ovalara yayılmış mülteci akını…
Yokluk belleğimizi kemiren bu aç gözlü sözcükler kervanı.

Toprak ananın rahmine düşen tekne kazıntısı umutlar.
Kelimesi kelimesine yalnızlığın yangını besliyor okul sıraları…

Sonu gelmekte artık gebedir dilin söz verdiği, güncesi tarihin.

Kaçıncı basamaktan tedavülü kalkmış gençlik çağı…

Nefsi kopuk günlere varmanın

Kekremsi boşluğunda biriken

Kirlenmiş sesim sürüklenir

Peşin sıra pür neşe içinde…

Dilencilerin

Ağdalı

Sözcükleri

Dökülürken

Üvey ana

Caddeye…

Devlet baba,

Üvey anneyle;

Yavru vatanı satır, satır satmakta,

Ekmek karnesini…

Merdiven boşluğunda…

Şiir: saray merdiveni

Senin Şiirin” temalı şiir yarışmamızın kazananı…

Saray Merdiveni

İlginizi Çekebilir

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir