Yadigâr Bir kitap seçtim kitaplığımdan, açtım bir sayfayı ve karşılaştım o cümleyle: “Yol bitmez. İnsan ölür, o yolun bir yerinde kalır.” diyordu Oruç Aruoba. İnsan ölür ölmesine de mutlaka kalır…
Son Yazılar
Bir Bilinmeze Doğru, Bilinmezden Dolayı... Hiçbir cümlenin anlamını bilmeden, derinine inmeden öylece yazıyorum. Başıboş, rotasız ve dağınık… Belki de en büyük sorun bir anlam aramaktı… Öyle ya, hiçbir nedeni olmayabilir…
KapAn Duran arabalarla kalabalık sokaktayız, kaldırım kenarlarında. Kışlatıyor güneş. Kaşınıyorum boyuna. Toza - kuma daima teyakkuzdadır bünyem. Kaşınıyorum kışır kışır... Bir yandan tutabilme çabası seni… Tutunabilme heyecanı sana... Soluk soluğayım,…
Rüzgâr Ayaklarını Dövmeden Penceremden izliyordum hayatı Alçak vaatlerle, ardına insanları takmış hayatı İşte o gündür, perdeme siyah rengini veren O gündür, beni olmazlara sürüklemeyen Artık, daha mantıklı yaşıyorum Sadece kahve…