Lusnika

“lusnika”, “lusnika”, “lusnika”, “lusnika”,
bir “ezgi”si yok ama,
sözleri güzel, bir de şarkıyı söyleyen dostum.
içtiğim biranın içinde “Nasrettin” hocanın mayası
uyurken kafasına attığım
o meşhur balkabağının intikamı,
sen dur,
bodrum katından atlayacağım şimdi
gül “Newton” sen gül
ben gülemiyorum…

suratımda, suratıma kapanan telefonların asıklığı
sepet ile ne sarkıttıysam,
ne kadar ağladıysam
hepsi şairin veresiyesi,
sen dur !!!

parmaklarım ile sürdüğüm kırmızı woswosum,
garsona rezil oluşuma çarptı.
kocaman adamım ve kocaman eller,
belki de utancımı kapatmam için büyük yaratıldı.
sen dur !!, üşüme
katalitikli soba,
doğru mu yazıyorum bilemem ama
geçir fişini kalbime,
seninle de, sensiz de gerginim
dolunayın, sana bakıp da makyajını tazelediğine eminim,
sen dur!!!
parmaklarım ile sürdüğüm kırmızı woswosum,
çocukluğumu çiğnemiş…
sen dur, ben gitmeye meyil edeyim.
lakin dostum gelecek
bana yalnızlığını ekecek
kalemi ile böğürümü deşecek…
ben mutluyum ama on dakika sonra…

dipnot 0: çağırın bıyıklı garsonu, bu şiire verir mi iki bira daha…
dipnot 1: dostum on dakika sonra geldi,
dipnot 2: lusnika bir cafe, şarkıları ve dostluğu içten ama bir ezgisi yok gibi…

Yazarın (iki öpücüklü adam) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.

İnstagram hesabımızı da takip edebilirsiniz.

çocukluğumu çiğnemiş… sen dur, ben gitmeye meyil edeyim. lakin dostum gelecek bana yalnızlığını ekecek kalemi ile böğürümü deşecek… ben mutluyum ama on dakika sonra…