İçimde Bir Dağ
  1. Anasayfa
  2. Anı

İçimde Bir Dağ

Yazan: Yağmur

0

İçimde Bir Dağ

https://www.youtube.com/watch?v=OVYLNOpiDV

Bisikletleri kaptık. Arkamızda bir iki parça yalan ve biraz sıcak su ile yola çıktık. Tabii ki Şule’nin gazına geldim. ”Hadi gugıl örtten dağ buldum çıkmak için!” dedi ve düştük yollara. Yol dediğim de uzun bir şey değil. İlçe sınırını bile aşmadan, Dikili’yi ayaklar altına alan bir manzaranın karşısı.
Ana yoldan arabaları sollaya sollaya dağın eteğine geldik. ”Nasıl çıkacağımızı biliyor musun?” dedim. hayır dedi. ”Gugıl örtten bakmadın mı?” dedim. hayır dedi. Gülüştük ve dağın çevresinin bir kısmını dolaştık. Sonra nispeten ön tarafa göre daha düz bir yer bulduk. Bisikletler ile tırmandık. Benimki sözde dağ bisikleti olmasına rağmen dağlık bir yönünü göremedim. Attık olduğu yere.

Gülüyoruz tırmanırken ama korkuyoruz da. Issız. Tek güvencemiz jandarmanın tam karşısında olması. Bir çığlık atsak duyulur. İyi öğrendiğimiz şeylerden biri çığlık atmak. Gergin bir şekilde ilerliyoruz. gerginiz ama içimizde dışa çıkmaya çabalayan tarifsiz bir huzur var. Dikenler bacaklarımızı çizip geçiyor olsa da biz acısını pek hissetmiyoruz. Zirveye varmaya odaklanmışız. Şulenin dikili de ki altı yılı ve benim on sekiz yılım… Sanki tüm amaç bu dağın tepesine varmak içinmiş gibi. Öyle diyor Şule. ”Dikili de ki tek amacım buraya varmak içinmiş gibi.”

Haklı da. Manzara harika. Ayağımızın altında Dikili. Her şeyin o an için ne kadar önemsiz olduğunu görüyoruz. İzliyoruz. Karşılıklı taşlara oturuyoruz. İçimize huzur doluyor. Bütün o zor sene sonunda bitmiş, yeni bir hayata başlıyoruz. Bunun bilinci ve değişimin heyecanı var. Her şeyi ve herkesi boş  verme durumu. Elimizden geleni yaptığımız ve bittiği için memnunuz. Yeteri kadar sevinemesek de içimizde ki yersiz huzursuzluğu dağın eteklerine doğru yuvarladık. Güneş yüzümüze gülüyor. Geriye kalan bir kaç anı ve imgeyi selamlayıp bu güzelim manzaradan ayrılıyoruz.

Geri döndüğümüzde  bisikletlerimiz yerli yerinde olduğu için rahatlıyoruz. İçimizdeki son kuşku da kayboluyor. Gideceğimiz yeri birbirimize söylemeksek de biliyoruz. O kumsala ikinci araya gidiyoruz. Gün henüz battı ama bulutlar hala pembe. Manzara dağ kadar olmasa da kumsalda da bir hayli güzel. Her zaman ve tek gittiğimiz yer.

İlk önce çektiğimiz fotoğrafları birbirimize atıyoruz. Şule tam bir ziraatçı olduğunu söylüyor. bende iletirim, tasarlarım, yönetirim diyorum. Çok sevdiğimiz Tarkan’dan bir kaç parça açıyoruz. Ayağa kalkıp kumsalda oynuyoruz. Tarkan’ın Kuzu Kuzu da yaptığı o sıra dışı dansı yapıyoruz. Arkamızda kalan evdeki yaşlı karı koca bize bakıyor. Daha biraz uzakta ki insanlar da bize bakıyor. Ama umursamıyoruz. O kadar büyük bir yük kalktı ki üstümüzden. ”Oksijen kafa yaptı.” diyor Şule ve tekrar gülüyoruz.

Müzikler değişip ağırlaştıkça daha derin sohbetler dönüyor. Kendine olan saygını asla kaybetme diyor Şule. Ben çoktan kaybettim diyorum. İnsanlara göre nasıl değiştiğimi söylüyorum. sınırlarımı zorladığımı ve bir türlü doğruyu seçemediğimi. Sürekli mutsuz olduğumu insanlarla iletişimimde her defasın da aynı şey olduğunu. Onlara ayak uydurmanın beni nasıl öldürdüğünden bahsediyorum. Sürekli büyük taklidi yapmaktan. Olgun olacağım ve onlara yetişeceğim derken kendime olan saygımı yitirdiğimden bahsediyorum. Şule de babasının ona söylediği önemli bir sözü bana söylüyor. ”Olması gerektiği için değil, sen olmasını istediğin için olsun” diyor. Bizim çizgilerimiz zaten yaşımıza uygun diyor. Çok haklı söylüyor. Keşke bunları daha önce konuşsaymışım diyorum. Yaptığım hiç bir şeyden pişman değilim ama gereksiz yere çok fazla hırpaladım kendimi. Şuan ki duyduğum huzurun haddi hesabı yok. İki saat öncesini ve şimdiyi karşılaştırınca anlıyorum bunu.

Bütün yıl mumla aradığım huzuru bir dağ tepesinde buldum. O da buldu. O yüzden bu yazının değeri büyük. Yaşadığımız anın güzelliği tartışılamaz. Dostluğumuz da bambaşka Şuleyle. Bugün bir anı olarak kalmaktan çok yeni bir başlangıç olacak benim için. İçimiz de bir dağ taşıyoruz artık. Kaybolduğumuz da oradayız.

Konuklarımızın diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.

Bizleri instagram üzerinden de takip edebilirsiniz. (İçimde Bir Dağ)

İçimde Bir Dağ

İlginizi Çekebilir
Makas öyküsü

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir