Röntgen iliğiyle yaşamalı insan kemiğiyle küt-kalem ‘kül-hayat’ sayılır çıplak anlayamaz seni ‘yâr’dan gayrı kimse iç‘im’ iç‘in’ ––––dünya(m) gam ‘his’ten uzak eylem yok ‘aşk’ı olan yaşar ––ötesi ölüm ‘dil’in dillediği her…
Son Yazılar
İnce Memed Efsanesi “Önce içindeki, yüreğindeki zinciri kopar, başkaldır. Sonra dünyanın bütün zincirlerini kır, tekmil kötülüklere başkaldır, iyilik getir. Getirdiğin iyilikler de, belki bir gün insanlar için kötülük olur, kendi…
sakınca : özel mülktür girmek yasaktır şurası yasaksa bir fotoğrafımı çekebilir misin? elektronik müzik dışarıya taşıyor. ben dışarıya taşan elektronik müziğin içerisinde yürüyorum. diğer insanlarla daha fazla temas kurmamak için…
Kaç Kırık Var? Ezhel’in de söylediği gibi; “Ankara ayazının insanın ruhunu kestiği.” Bir kış soğuğu hâkimdi bu sabah şehrimde. Soğuktan, kardan, kıştan nefret ederim… Fakat toparlanıp, çarçabuk halletmem gereken yapılacaklar…
Kimse(s)siz Saçlarıma taş çıkartan kısalıkta adımlarım var tam da şu an. Yanlış anlaşılmasın, bir hafta önce kestirdiğim saçlarımdan hâlâ pişman değilim. Uçlarının enseme batması canımı sıkmıyor, az önce on ikinci…
ninni zamanı tutkalın zehirlisidir ‘hayat’ dalar boşluğun derinliğine erime de çürüme gibi illet dik durmanın zorluğu bükülüp düş(me)mek için her eyleme bin öfke ‘ilk an’dan beri galebe çalan ‘zaman’ kader’in…
Marjinal Kendimi kandırabilseydim sigarayı bırakmıştım çoktan. Kendimi kandırabilseydim ağzımda hâlâ emzik vardı. “Cedric” adlı çizgi film yeni bölümler çıkarırdı mesela. Cedric olsaydı iyiydi şimdi. Birtakım konulara hâkimiz, biliyoruz. Bilmek hoşumuza…
Düşümün İçerisindeki Bandoyu Ben İcat Etmedim Yemek masasında otururken kafamı yukarıdaki pencereye kaldırıp yağmurun yağdığını gördüm. Bir koşu mutfaktan bez alıp pencere kenarına koydum. İyi ki bir tane odam ve…
Yağmuru Islatandık Düştük biz Kayan yıldızdan medet umacak kadar Barışı uyandırmak için savaşan aptallar gibiydik Annesiz çocuklar gibi biz Keşkelerime emeklemeyi öğretiyor benzetmeler Aslında biz, biz gibi değildik Biraz da,…
Steno dilsiz yas yargılı ruh asılı ‘zaman’ insan s/imgesidir ‘sükût’un gök’ten yaş düşer yaprağa kurusun diye kayan toprak aldatır hakîkat’i tanrı-tohumu dünya ––sorun şeytan’a bana düşen isyân mor çekirdeğin özü-sözü…
Kudret İnsanların yanması için küçük bir kıvılcımın yettiği gündeydim. Aralık’ı bekleyen yoktu sönmek için, zaten Temmuz da günahsızdı. Ellerim cebimde, sıcaklığıyla kendini avutuyordu o vakit. O vakit ki, ceplerim yanmaya…
Tozdumangrisi ‘yol’a inanmayan iz sürmez ‘ölüm’ü evetlemek kaçınılmazdır gün düşleri gece kabûslarından kara hangi kaygıyı kayırmış şimdiye kadar ‘hiçlik’ yalnızlığa katlanmak kederli kader kesik anı kesin an gibi yalan zarâfeti…