Başlangıçlar – Her mevsimin bir sonu vardır demiş Tanpınar, Saatleri Ayarlama Enstitüsü’nün son kısmında. Bir bitiş gibi görünen, uçuşan yaprakların arasına karışmış bir başlangıç cümlesi. Sonbahar bitişin başlangıcını simgelemiş
Her mevsimin bir sonu vardır demiş Tanpınar, Saatleri Ayarlama Enstitüsü’nün son kısmında. Bir bitiş gibi görünen, uçuşan yaprakların arasına karışmış bir başlangıç cümlesi. Sonbahar bitişin başlangıcını simgelemiş bende. Öyle umulduğu gibi ışık, güneş almamış aklım. Yüzüme rüzgâr esmesi gerekliymiş. Kirpiklerime kadar hissetmeliymişim rüzgârı. Öyle günlerin uzamasını beklemişim. Uzun gecelerden medet ummuş, onların uzamasını dilemişim. Yazın esen rüzgârda sonun başlangıcını beklemişim.
Her mevsimin bir sonu olduğu gibi bir başlangıcı olduğunu da ardından getirmişim. Bitik bir halde bile umut etmiş, başlangıç aramışım. Yeterince inanmadığıma inanıp kendimi yormuşum. Oysaki inandığım şey inançsızlık olup çıkıvermiş. Yaratıcıya söyleniş diye anlaşılmasın bu sözler. Bu sadece bir arayış yolundaki düşünceler…
Çalakalem cümleler, küçük başlangıçlar olmuş ama devamı geldiğinde birbirlerine bağlanamamış; kendi danslarını etmiş olan sözcükler. Ben ise, danslarını eden sözcüklerin dalı olmuşum. Her an çürümeye hazır ama bir o kadar yeniden doğmaya meraklı bir dal. Sarımsı, kahverengimsi yapraklı bir dal. Bir bu yana eğilmişim, bir bu yana yamulmuşum. Yeniden doğmak için yapraklarımı rüzgârla dökmeye, çıplak kalmaya razı gövde olmuşum.
Sitemizdeki diğer denemelere de göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
