Son Yazılar

Hepsi bu, söyleyeceklerim bundan ibaret... Mutluluklarımıza gizleniyor mutsuzluklar. Köşe başlarında bekleyen yalnızlıklar ve koşulsuz umutsuzluklarımızı da bir poşete doldurup yanımızdan ayırmıyoruz. Türlü hikayeler anlatılırken, türlü hikayelerin içinde buluyor insan kendini.…

Gece karanlığını yarıp geçen, yalnızlığımızı taşıyan otobüsün sessiz hüznüne karıştı nefeslerimiz… Saat 00.00… Karanlığı aydınlatan otobüsün içinde önceden kaydı yapılmış bir bant yayını çalınıyordu. “Otobüsümüz 30 dakika ihtiyaç molası vermiştir.…

Biz silahları atalı çok oldu Murat Abi! Kaybedilen bir gündü sanırım. Diğer günlerden biraz farklı, epey umutsuz, mutsuz ve soğuk. Kimse bayramlıklarıyla dolaşmıyordu. Bez ayakkabılarımın yanları yırtılmıştı. Ve bu şekilde…