Nabzı düşük mektuplar
İntiharına âşık bıçağı bileyliyorum
gidecek yeri olmayan bir şiirde
yolumdaki bütün taşları kucakladım anlamak için
kurşuna dizdiler uykularımı
başka sorular aramaya çıktım ben de
tenime çizdiğim o keskin haritalarda
uçurumlar çaldı gözlerimi
kanımda demlenen tehlikeli tutkularım
adı usul bir kırmızıydı
Cebimde Kafka’nın bana yazdığı mektup
ölüm korkunç güzeldi parklarda
uzattım bu yolculuğu
gölgelendiğim yerler çok uzakta kaldı
çürüdü seviştiğim yatak
Evren’in kapılarına dayandım
göğün kalbi yırtıldı acıdan
zihnimi kemirdi yasakların sıkıntısı
vurup kapıları çıktım dolunaylarda
sesini buruşturup attım o sert rüzgarların
içi dışı bozuk bir yalnızlık
tuzlayıp rafa kaldırdım çocukluğun defterlerini
sonra nabzında uyuya kalmışım toprağın
gecenin balkonlarına saldım saçlarımı
üşüyen sigaramı ısıttım nefesimle
şiirler okudu dostum kaçak çayın koyu gölgesinde
bulgur ilham perisi oldu damağının
ahşap bir radyo yoksulluğun kalbini çalıyordu
gerçeğin en samimi yanıtı
Yazarın (luvima) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Nabzı düşük mektuplar
İn ti ha rı na â şı k bı ça ğı bi le y li yo r ı gi de ce k ye ri ol i y an bi r şi ir de yo lu m da ki bü t ün ta ş la rı ku ca k la d ım an la k i çi n ku r şu na di z di l er uy ku la rı
