Eziyetli
Geçmeyen kalp ağrıları
Denize karşı aşk manzarası
Dinmeyen elmacık damlaları
Söyle ne diye gidersin
Söyle ne diye eziyetlisin
Yangınlarda vakit vakit
Kalmıyor dilde gram takat
Kovaladıkça beni hayat
Söyle ne diye gidersin
Söyle ne diye eziyetlisin
Sorma utangaç dingin halsiz
Bırakmadıkça ardına tek iz
Yeşertir ağaçları dururuz
Söyle ne diye gidersin
Söyle ne diye eziyetlisin
Sen nefes almanın dengisin
Güldükçe doğuyor güneşin
Bülbül kesilir duyduğunda sesin
Söyle ne diye gidersin
Söyle ne diye eziyetlisin
Sitemizdeki diğer şiirlere de göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Eziyetli
k a s d f g h k l ş i ç ö m n b v v c e r t y u ı ı l o p ğ ü i l n m v c z a s l l o p ü ğ r e y t r e d s a c v b n m l k ı ı i i l l k m n b v c a s d f g h j u y t r v c e r t y u ı ı l o p ğ ü i l n m l l k m n b v c f t r y u ı o p ğ ü i
Selam Mert. Öncelikle eserini bizlerle paylaştığın için teşekkür ederim. Ben de uzun zamandan beri şiir yazan biriyim. Bu konuda çok iyi olmasam da sana bazı şeyleri dile getirmek istiyorum. Önem vermek sana kalmış, saygı duyarım.
Öncelikle kendine şunu sor: ”Şiir yazmaya başladığımda kafiye kurmak için aklım beni zorluyor mu” ya da ”Kafiye olsun diye mi şiir yazıyorum” Bu iki soru senin için önemli olmalı diye düşünüyorum. Evet kafiye önemlidir aslında. Şiire güzellik katar. Ama daha da mühim olanı var bence şiir hususunda, o da şu ki; kafiye bir şiire yakışan en güzel süs iken şiire kelimelerle katılan anlam ise en özel süstür. Yani şiire kazandırdığın anlamdır onu özel kılan. Ve bu konuda bir lafım vardı benim naçizane: ”Kafiye için şiir yazanların duyguları kötürümdür.” Lütfen üstüne alınma, sadece ne demek istediğimi kavramanı rica ediyorum. 🙂 Bunların sadece benim düşüncelerim olduğunu unutmayalım.
Eserinle ilgili tam olarak ayrıntılı yorum yapmak istemedim. Şimdilik bu kadarı yeterlidir diye düşündüm. Kalemine sağlık ve kendine iyi bak. ^^
Öncelikle şahsi düşüncelerinizi paylaştığınız için teşekkür ederim.
Şiir yazarken temel kaygım şiirde kafiye kurmak olmadı hiçbir zaman. Eleştrinizi okuduktan sonra değişik şiirlerimi bir kere daha göz gezdirdim.
Şiirde amacım vermek istediğim duyguyu yazıya dökmek ve edebıyatın bize sağladığı sonsuz sanattan yararlanmak oldu. Bu anlamda kurmak istediğim şiir süs kaygısından çok duygu kaygısı oldu.
Bu düşünceye sahip olmana sevindim. Teşekkürler. 🙂