Bir solcuyla savcının aşkı
Bizim aşkımız siyasi şubeyi ilgilendiriyordu,
Zira ben solcuydum sen ise bir savcı…
Sağcı olsam bir yerde belki hem fikir bile olunabilirdi;
Ama bizimki az şiddetlense terör suçuna girecekti.
Sen önceleri benim gibileri idamla yargılatıyordun,
Bense polislerle köşe kapmaca oynuyor, savcılara sövüyordum.
Bir mahkeme koridorunda sevdim seni.
Çatık kaşların yumuşamıştı beni görünce;
Benim de sloganlarımın sesi kısılmıştı o vakit.
Bizim aşkımız ülkenin bölünmez bütünlüğünü bile etkiliyordu.
Sen davalardan el çektiriliyordun,
Ben daha dikkat ediyordum eylemlerimde
Ve hatta pasifize oluyordum ufaktan.
Biliyordum, sağcılar ve devlet büyükleri kıskanıyordu bizi,
Biliyorduk hiç yaşanmamıştı böylesi…
Mahkeme kürsülerine kazıyordum adını,
gözaltı hücrelerinde düşlüyordum bedenini..
Belki sen de Türk Ceza Kanunu’nun bir köşesine iliştiriyordun adımın ilk harfini.
Aramıza senin cüppen, benimse bileklerimdeki soğuk kelepçe giriyordu.
Derken bir jandarma eri cop indiriyordu;
azıcık yaklaşsam sana;
Bir adım atsan bana doğru;
yetkili makamlardan kınama geliyordu hemen.
Davadan davaya görüyordum seni;
Tutuksuz olduğum dönemler uzaktan,
oturduğun evin penceresini gözlüyordum
Davalar uzuyor, hikâyemizse kısalıyordu aksine…
Ki bu ülkede davalar hep uzamıştır zaten!
Aşklar da yarım bırakılmıştır!
Çok sonra hüküm yedim ben,
Sen ise, sana uygun bir savcıyla evlendin gittin
Anadolu’nun garip bir kasabasına doğru!
İyi de bu hikâyeden başka ne beklenirdi ki zaten?
Biraz Kayahan şarkısı gibi: Seni versinler ellere, bana “zindanlar”…
Yazarın (KorsanKalem) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
İnstagram hesabımızı da takip edebilirsiniz.
Bir solcuyla savcının aşkı
