Bilinçaltı Etkileşimleri Kusursuz, Saatime baktığımda saat gece yarısını çoktan geçmiş. Gecenin en sevdiğim saatleri bunlar. Dışarısı yeterince soğuk. Bilinçaltı Etkileşimleri Kusursuz. Rüzgar ıslık çalarak pencereye vuruyor.
Saatime baktığımda saat gece yarısını çoktan geçmiş. Gecenin en sevdiğim saatleri bunlar. Dışarısı yeterince soğuk. Rüzgar ıslık çalarak pencereye vuruyor.
Salondaki şömineyi yakıp, ahşap sandalyeye oturuyorum. Sonra beyaz bir kağıt ve kurşun kalem alıyorum elime.
Yaşlı bir adam portresi çiziyorum.
Yeterince çirkin…
Resmin beğenmediğim yerlerini bir hışımla kağıttan atıyorum. Geriye bembeyaz bir sayfa kalıncaya kadar hem de…
*
Daha sonra kapı çalıyor. Elimdeki kağıt ve kalemi salonun bir köşesine fırlatıp, kapıyı açıyorum. Karşımda onu görünce şaşkınlıktan bir müddet öylece susuyorum. Kısık bir sesle içeri davet ediyorum onu. Şöminenin karşısındaki boş sandalyeye oturuyor. Konuşmuyor. Sadece bana bakıyor.
‘’Her şey kusursuz olmak zorunda mı?’’ deyip sessizliği tiz sesiyle bozuyor.
‘’Bilmiyorum’’ diyorum.
Susuyor.
Derin bir sessizlik…
*
Bir hışımla oturduğu sandalyeden ayağa kalkıp odanın bir köşesine fırlattığım kağıt ve kalemi eline alıyor.
Çizmeye başlıyor.
Resmi bitirdiğinde bana gösteriyor.
Şaşırıyorum…
Gözlerimi kırpmadan uzunca bir süre hayranlıkla resme bakıyorum.
Ağzımdan bir tek kelime çıkıyor.
“Kusursuz…’’
Yazarın (Mustafa Aslan) diğer yazılarını da okuyabilirsiniz.
Saatime baktığımda saat gece yarısını çoktan geçmiş. Gecenin en sevdiğim saatleri bunlar. Dışarısı yeterince soğuk. Rüzgar ıslık çalarak pencereye vuruyor.
