Ben sanırım öleceğim.
Şu an şu saniye.
Yok olacağım bütün varlığımla.
Mümkünsüzlükler yok olacak.
Varlığımın reddedilişiyle silineceğim
İz bıraktığım her şeyden.
Canım acıyacak
Yanacak sözcüklerim
Dökülecek avuç içlerinize
Uzaklıklara muhtaç olacağım.
Ben sanırım öleceğim!
Bir gece gibi sinsice yaklaşarak yanıma
Tüm hücreme hükmeden kötülük arasında
Susacak susacak dilimi keseceğim
Söylenenlerin gerçekliğini yitirdiği an
Sayfalarca çevirip yüzlerinizi
Kendimi arayacağım göz bebeklerinizde
Ben şimdi benden çok uzak
Kim bilir hangi katilin kurbanı
Hangi ölümün yasındayımdır?
Topraklar atılsın üzerime
Diri diri kanım aksın
Çukurun taa dibinde
Nefesimi kesmeye gerek kalmadan rüzgâr
Ellerim kapkara
Yüzüme sürsem karanlık
Sarıp sarmala beni Anne
Beni tekrar doğur Anne
Beyazlara sar sakla beni
Ben…
Ben sanırım öleceğim.
Yazarın (sinelif) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Ben Sanırım Öleceğim
l l ı ı j m n b v v c z a s d e r t y p o ı k l i ü ç ö m n b v c z a s d g h o p ğ ü i ş l ö m n b v c z a s d e r t y u ı o p ş l ö l l ı m n b v v c z a s d e r t y p n b v c z a s d g h l l o i i ğ ğ ü t r e e
