Kordon’da Koşturan Çocuk
Akan bir şeye gebe bu yol
İnsanın kaybına değen şeyler için yemin etmesi gibi
Esrarengiz bir oyunun içinde kalıp
Olmayacak dala tutunanların hayal kırıklıkları
Sanırdım bir zamanlar her şeyin bir şekilde uyumunu bulacağını
Ve insan denen mahlukatın uslanacağını
Çocuktum…
Çocuktu herkes…
Büyümek de kötüleşmek gibi bir şey
Belki bir hastalık, bir bulaşım
Bir şeylere göndermek istiyorum şiirimi
Ama pullarım eksik
İyi niyet katillerini bir bir ortaya çıkarıp
Ortalık yerde utanç denen şeyin ne demek olduğunu izaha kalkışmalıyım…
Vagonlarla taşınan bir umutsuzluk bulutu,
Bilmem hangi köşe başında yakalayacak bizi
Bilmem bu iş ne zaman batacak…
Ve ben bir yağlı urganda son nefesimi verirken
Sigarasından son fırtı kim çekecek ciğerlerine?
Kötü niyet elçileriyle boğuşmak üzereyim
Katlime fermanı yazacak bir yazar arıyor yüreğim
Ama biliyorum beni bu sözcükler öldürecek
Bir olup sırtımdan bıçaklayacak cümleler
Ve hiçbir şey çıplak ayaklarıyla Kordon’da koşturan çocuk kadar güzel olamayacak…
Yazarın (KorsanKalem) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Kordon’da Koşturan Çocuk
i ş l k ı u h n v m c z a s d f g h j t y ı o p ğ r e ğ ş l
