Melankoli Karmaşıklığım
Kimsesiz bir gecekondu mahallesidir yüreğim.
İçimde sevdan, izinsiz yasaklarla dolu bir gece de kondu.
Öyle çöpten bozma kaldırımlar, nasipsiz bir mülk gibi üstümde gece!
Kıymetsiz dokunuşlar…
Geceden nöbetler o kış ayazında, o hazırlıksız temmuz sıcağına inat,
Kuşluk vakti nemden bozma sabahlar…
Hiç bu kadar derinlik yakışır mıydı? Gözyaşından bozma nehir’e
Yüzme bilmeyen bedenim suçlu, fırtınadan yırtılan ruhum boğulduğunda.
O sonbahardan ışık tüten gri asfaltlar…
Tane tane topuk izlerin ezdikçe edepten yoksun çaresizliğimi
Yağmur da sızlatmaya başlattı,
Tarih öncesi kalmış romatizma ağrısıyla eş değer olan gönül yaramı.
Melankoli karmaşıklığım…
Ayak uçlarıma erişen yalnızlığımı kazıdığında,
Yarası ötekilerden daha eski bir sızı baş gösteriyor.
Acısı miktarsız bir ömür üzerine
Sitemizdeki diğer şiirlere de göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Melankoli Karmaşıklığım
i e y a ç i ı l l l u ı l e s ı ı t a ı ş ı l ı a ı ı ı i n b i e r h a y a u l y a r a e t ı ı e i n d i n e l u e t l u l u ı ı e i i ş i i l
