Boşluğun Kalbi
Pıhtılaşıyor kanı dünyanın
henüz kimse uyanmadı
kıyamet dediğimiz bir balyoz
unuttuk denizi şiirle sevmeyi
ağacı kalbinden öpmeyi
bir gülünç ağrı işte
son sürat deliriyorum!
Aşk dediğin sipariş edilen bir şey değil
midem tutunamıyor hayata
duman kusuyor nefesim
söyleniyor bardağımdaki çay
her yer parazit kokuyor
yetinmiyor bir adam bir kadınla
benim sevdiğimse şiir
Tanrı’nın bahşettiği manevi bir lisan
ah sevgilim, seninki “zincirleme bir inat”
Boşluğun kalbinde rüzgar;
Elif elif
her rengin bir kuyusu var
nasıl da güzelsin,
çeşit çeşit kanatlar
ah azizim ;
gibisi olmaz bu işin
bütün zaaflarımız bozuyor aramızdaki saadeti
gece uzun
olup bitenler ikamet ediyor zamanda
yarattığımız tüm kavramlar üşüdü
ah azizim ;
yıkasam mı rüyaları?
Kötü çay içmez iyi adamlar
modası geçmiş bir şiir deseler de ona
mübalağa etmiyorum
“Hakikatin hatırı’’ var üzerinde
Allah vergisi bir saflık
bütün aynaların arasında
bütün aynaların karşısında
yazmak gibi pis bir huyum var
kimseye izah edemem bunu
Koridorlar karıştı
burası bir labirent
tekme tokat uyarasım var
ağzı bozuk düzenleri
otelde kat işçisiyim
bazı şeyler attırıyor kafamı
bir türlü doğrultamadık ekonomiyi
hadi üç çocuk yapın rızkıyla gelirmiş sabi
T R A J İ K!
benimki çaresiz bir tepki
her şey doğmatik
kimse merak etmiyor Allah’ı!
oysa kirlidir, kalabalığın kulaktan kulağa giden fısıltısı
Şekilleniyor korkular
“Allah dediğimiz İslamcı soğuk bir kelime’’
sizin kafanızla layık değilim cennete
sular derin konuşur
yoldan yola sürülen
cayır cayır bir rüyadır bu
Çizgi: Luvima
Yazarın (luvima) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz. (Boşluğun Kalbi)
İnstagram hesabımızı da takip edebilirsiniz.
