Leyla
Bazen bir dubleye gerek kalmıyor,
Leyla olmak için.
O güzel makamlı şarkılar,
Bir büyükle daha anlamlı olmuyor.
Keder, dert bazen sensizlikle de iyi meze oluyor.
Sen ve sensizlik yetiyor da artıyor,
Leyla olmak için.
Sen kimseyi sevemezsin diye naralar atarken,
Damarlarımda sensizlikten başka hiçbir şey dolaşmıyor.
İçimdeki yangına körükle,
Hüzünlü akşamlara doğru boyun eğip yürüyorum güpegündüz.
Hiç acımadan, hiç acıtmadan
Sessiz sakin sövüyorum.
Dönülmez akşamın ufku bile söz konusu değil,
Senin dönülmez oluşunun yanında.
Bir güfte, bir nağme, biraz da küfürler ekleniyor dilime.
En acısı da yapacak bir şey kalmadığını anlamış olmak.
Virgül yerine nokta koyup sayfayı kapatmak zorunda kalmak.
Ama yine de gönül durmuyor,
dile vuruyor isyanı,
Sen kimseyi sevemezsin ne bu baharda ne de sonbaharda.
Yazarın (Venüsyalı Biri) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Leyla
i ç ö m n b v c z e r t y u ı o p ğ ü i l ş k ı ı u y t r e d f v c b n m ö ç l l k k ı o p ğ ü i i ı ı l k h l l k h n b v f r t