Kaldırım Üstü Yalnızlıklar
  1. Anasayfa
  2. Şiir

Kaldırım Üstü Yalnızlıklar

Yazan: Vaka Nüvis

0

Kaldırım Üstü Yalnızlıklar

Postacı taşır, yükü zarfın ağırlığıdır.

Geceden bekler kaldırım üstü yalnızlıklar.

Gece kör karanlık, gece ağrısıdır ihanetin çirkinliği,

savruk bir kayboluş başlar varoşlarda.

Bir bir adımlar sayılır terden dökme demirli merdivenlere,

yorgan altı pis bir sevişme yırttığında geceyi!

Kırılgan ruhum sayıklar adının her bir hecesini,

hevesi kaçmış bir maskara olur kaderim yalnızlık karşısında.

Boynu bükük çiçek misali hayallerim duvar diplerinde kurumaya yüz tutarken,

ağlamaklı gözlerim ıslaklığa inat.

Plastik dokunuşlar oluşurken bedeninin her bir kıvrımında,

gurursuz bir karakter karşılar yalancı kahkahalarımı;

sen her gece beni aldattığında!

Saklım saklım sırtıma saplanır hançerlerin,

her gün azar azar erir bedenim;

ciğeri beş para etmez talih karşısında…

 

Sitemizdeki diğer şiirlere de göz atabilirsiniz. 

Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.

Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.

– Kaldırım Üstü Yalnızlıklar

i e y a ç i ı l l l i i ç i u l y a r a e t ı ı e i n d i n e l u e t l u l u ı ı e i i ş i i l l ı ı a u t l l r ı n l l t t ş t t a ğ u n n i

İlginizi Çekebilir
Allah Affetsin, Biz Asla

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir