Kadife Törpü
Fesleğenler sarktı avuçlarımın tam içine
Gökyüzünde süzülen uçurtmaların ardından bakarken,
Konuşamaz, duyamazken…
Sûr üflendi birden, yeniden ve acilen
Duyuldu sesinin en güzel köşesinden…
Şark sofrasında buluşmuşken gözler,
dolanırken kadife heceler,
Yağmurlar serildi bastığın çimlere, yerlere, ötelere…
Ve döküldü inciler birer birer eteğimden…
Taşlar devrildi içimde,
Kayalar çarpıştı, ben küçüldüm…
Küçüktüm, savruktum ve kavruldum…
Bilmediğim yerden
Hatta belki en ince yerinden
Koptu hayat… Yoktu ama kordu…
Çok yordu…
Bayatladım, hamladım ve duraksadım
Her reenkarnede aynı kaçınılmazlık
Kaçamazdık, yakalandım…
Acımadı bileklerim
Kabul olmamıştı dileklerim de
Sessizlik, susuzluk oldu
Dilendim
Bir ses, bir nefes…
Hiç kimseydim, kimsesiz oldum
Bilendim…
Ve biledim
Uzattığım ellerimi kestim, karanlığın törpüsüyle…
Gözyaşı yok, çığlık yok
Gömüldüm…
Toprak ve karanlık…
Çamur ve izleri yapıştı tenime
Duyuldu sesi bir kez daha
Merraten be merraten…
Kesildi nefesim
Koptu kıyameti sevincimin…
Neşemin göz kapakları simsiyah oldu…
Mordu dudakları ömrümün…
Talan yağdı üzerine bembeyaz oldu…
Nihâyetimi kovalamazken
Son buldum…
Sitemizdeki diğer şiirlere de göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Kadife Törpü
e l e l s t ı u l a r ı m ı t a i ç i n e ö y ü z ü l e u ç u m a l a ı n
