– Elveda –
sâfi duygularını sarfettiğin vakit arşa
doğacak gün yerin dibine batacak cüzzam zahmetlerin
çiçeklere birer gonca bırakacak aşk ettiğin yıllar
ve ben bir alem-i hayalde yine seninle uyanacağım
üç beş hececi kalır mı yeryüzünde
bilinmez
ben yine soluksuz her gece seni anacağım
zahmetin değerse gönlünün demirden bendine
o zaman avuçlarına doldurduğum alevleri
haki renkten bir kumaşın elbiselerine sunacağım
bülbüller konacak bahçalarına
ve düşecek güllerin tohumları ağızlarından
gönlünün yeşili pek topraklarına
hasret-i aşk damlayacak bir çırpıda kanatlarından
sen haykırdığında arşa
inecek elzem nefeslerin göğün yedi kat başından
ve biz yine çocuk olacağız
yaralı dizlerimiz, masumâne düşlerimiz ile
zincirlerin buhranında ağlarsa bulutların
yaprak dökecek baharların
ve düşecek yağmurlardan nemli yaşların
gündüzlerime
sâfi duygularla süzülürken
bir şahinin kanadından
dumanı tüten dağlara
semâda gözyaşı ve umutla
örtüşecek ruhlarımız faili meçhul zamanlarda
karışmakta
sesin sesime
tenin tenime
sen doğduğunda yeniden
parça parça avuçlarımda
ışıklar yapraklanacak mandalina ağaçlarında
melekler divan kurup dibinde dizinin
ipek dolduracak saçlarına
kızıla çalan gözlerine
çekip cennetten sürmeleri
salınacaksın
salıncaklarında hecelerimin
ufkunda yıkanacak mahşerin gazabı
püskürücek alevleri yeryüzüne
kırılacak meleklerin kanatları
çalacak güzelliğini heceler senden
lakin,
ne toprak kusacak artık seni kollarıma
ne döneceksin inci inci gözlerinle rüyalarıma
ve düşeceksin sonunda sende herkes gibi
maktulün gözlerinden cennetin kollarına
Dipnot: Bu şiir Veda ve İlhamı Meçhul şiirlerimin birleşip düzenlenmesi sonucu oluştu. Tekirdağ vilayetinde mütevazı bir etkinlikte birincilik ödülüne layık görülmesi üzerine paylaşmak istedim.
vesselam.
