Çark 2
— Niye geldin Beyza?
— Dün kız kardeşin Gonca aradı beni; bir haftadır telefonlara cevap vermediğini, işten kovulduğunu söyledi. İyi misin?
— Geldin, gördün işte. İyiyim. Hadi git şimdi!
— Git diyebilmek bu kadar kolay mı senin için?
— Hiçbir şey söylemeden, tüm gemileri yakıp öylece çıkıp gittin hayatımdan. Şimdi de karşıma geçmiş bana hesap mı soruyorsun?
— Üzgünüm; ama bütün suçu da bana yükleme.
— Bana masumu oynama. Buraya vicdanının sesini susturabilmek uğruna geldiğin her hâlinden belli…
— Şu hâline bak Hikmet, bir kez olsun dinle beni!
— Git Beyza! Defol git bu evden! O zehirli yalanlarını da git başkalarına anlat, bana değil…
— İkimiz de kaybettik bu oyunda. Biz yürütemedik bu evliliği.
— Biz değil, ben kaybettim Beyza. Yalnızlığın ölümü kucaklayan kokusu burnumda yankılanıyor her gün. Tütün kokan ellerim kor ateşlerde bile ısınmıyor artık. Aldığım her nefes ciğerlerimi parçalıyor sanki. Gidişinle beraber tüm kapılarımı kapattım sana. Yolun açık olsun.
— İçine düştüğün bu çarktan kurtulamazsın inşallah!
— Beddualarını da kendine sakla.
— Boşanma dilekçesi salı günü ulaşır eline, hoşça kal.
— Eyvallah!
SON
Yazarın (Mustafa Aslan) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Çark 2
Niye geldin Beyza? Dün kız kardeşin Gonca aradı beni; bir haftadır telefonlara cevap vermediğini, işten kovulduğunu söyledi.
