birazcık nem
aç karnına yağmuru yerdik,
yürürken gülerdik şarkılara,
bazen imamın abdest suyu,
bazen demliydik,
bazen de limonlu..
istiklal caddesin de kaybolurdu şiirlerimiz,
kızılay meydanın da elele tutuşurdu ,
yalnızlık kıvrılırdı sigara dumanımıza,
yürürüz galata köprüsünün altından,
tinerci bir martı keser önümüzü,
cebimizde bir susam tanesi desen yok ,
tükürür martı uçar mahkumluğumuza inat uzaklaşır
bir de aç acına uzaklaşır,
yürümeyi bırakır sürünmeye başlarız sonra,
sokağa atılmış evcil salyangozlar gibi sürünürüz müslüman mahallesinde,
volta atar gibi sürünürüz,
ağrımıza gider yetim bir ermeni bebesinin yüzümüzde bıraktığı tükürük
vicdanlarımıza azap yaşatır,
nerden durmadı gitti bu yağmur..
işte bu aman tanrım ,
çıktı şemsiyeli fıstıklar ,
ellerine yüzlerine sürüyorlar bizi rüyada mıyız ne,
yoksa biz bir sulu gözlü bir salyangozdan fazlası mıyız…
…
Yazarın (iki öpücüklü adam) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
– birazcık nem
a s d f g h j k l ş i ü o ı u y t t r e z c v b n m ö ç i l k j n s a e r t y o ı ğ p a s d c v b u ı k l r t d s z c v l ı o ü p ı ö ç k
